Nieuwsblad
van het noorden

2 november 1984
opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Contrasten bepalen sfeer
Gronings liedjesfestival

Van Abnormaal tot Tuutjefloiters....

Van onze redacteur entertainment
Jacques J. d'Ancona
Gebeurtenis: Zesde Grunneger Laidjesfestival. Plaats: Hotel Parkzicht in Veendam. Met: de groep Abnormaal, 't Snarenspul, solist ede Staal, the Askay Brothers, de Tuutjefloiters en Pé Daalemmer en Rooie Rinus. Presentatie: Wines van der Laan. Organisatie: Radio Noord. Samenstelling: Rob Zandvoort en Engbert Gruben. Publiek: 500 (uitverkocht).

Veendammer politieagenten als Abnormaal op reggae en dit in 't Gronings. Dan is er iets aan de hand. Dat klopt. En het is het aardige van de zorgvuldig opgetrokken traditie van zes Grunneger Laidjesfestivals, dat er altijd iets gebeurt. Afgezien van kwaliteit en rijkelijk bevoorrade gebreken, kent zo'n liedjesfeest de gouden momenten die twijfelende organisatoren ertoe brengen te besluiten dat er het volgend jaar wéér zoiets moet wezen. Ondanks jeweetwel, ondanks onzuiverheden, schrikbarend valse noten of monotone onmuziekjes.
Ondanks ook het ontbreken van een fors begeleidingsensemble in de vorm van de in '83 sfeerscheppende North Star Show Band. Maar kennelijk is er gedacht dat de keuze voor groepjes (merendeels) een orkest overbodig maakte. Hetgeen niet steeds het geval was.
Wel was weer een echte feestzaal gekozen, zo'n fors bemeten bruiloften- en partijen-accommodatie die meteen voor een andere toonzetting zorgt dan een sjiek theater. Sociologen moeten er maar eens op losgelaten worden om vast te stellen of het verschil tussen Drenten en Groningers verankerd ligt in de huiselijke cafélocatie (Veendam) in contrast met de keurige discipline van een provinciale schouwburg (Hoogeveen, op 13 november).
De uitstraling van de prijzenkast van de carnavalsvereniging De Veenkloeten kan ertoe bijgedragen hebben dat het publiek in Parkzicht het gebeuren met liefdevolle en jolige, juichende toewijding bleef volgen. In de slotact lieten Pé Daalemmer en Rooie Rinus niet na het carnaval in 't Noord'n te bezingen en daarmee was de cirkel inderdaad gesloten. Het bejubelde duo putte omstandig uit oud repertoire en had in feite slechts één nieuw nummer aan te bieden. Dit in tegenstelling tot de meeste andere optredenden, die de creatieve doelstelling illustreerden met nieuwe stukken.
Het is ondoenlijk en zinloos om een vergelijking te treffen met het vorige Laidjesfeest in Delfzijl. Een overeenkomst was er wel: een hernieuwd optreden van Ede Staal. Evenals toen maakte hij de meeste indruk door zijn teksten en de zeggingskracht van de bijna a-theatrale presentatie. Een zaal voelt dit ook aan en hij kreeg zijn roffelende ovatie. Terecht.
De drie heren van het Veendammer Abnormaal openden het programma. Niet slecht en niet totaal doeltreffend, vooral doordat ze instrumentaal ingehouden opereerden. Dat was met het kwantitatief dicht bezette Snarenspul zeker het geval. De zoetige zeventiende eeuwse kledij vormde daarbij eerder een hinderpaal dan een stimulans, waardoor het on-Gronings overkwam. Misschien zelfs wat gekunsteld, hoeveel werk ze er ook op hebben gedaan. Want als het kleurige beeld is uitgewerkt, moeten de liedjes het toch doen.
Dat was bij de Askay Brothers omgekeerd. Presentatief zitten ze nog niet op het niveau van een bühne-show, maar de liedjes hebben iets. Hun Everly Brothers-image bleek zelfs in het Gronings iets te bezitten waar je toch even recht voor gaat zitten. Maar ere wie ere toekomt: Koen Heidema en Ede Staal (alweer hij) hebben mooi materiaal afgeleverd.
An Kuiper is de centrale figuur van de drie Tuutjefloiters. Een opmerkelijk gezelschapje dat voor mijn gevoel alle melodieën leent van Duitse stampertjes, maar met simpele recht-toe-recht-aan teksten wel iets uitdrukt. Hoewel, de mensen uit Termunterzijl moeten beslist iets aan de presentatie doen om de aandacht vast te houden.
Wines van der Laan heeft daar geen problemen mee. Hij is zichzelf en opent de moppentrommel op de gewenste ogenblikken. Hij kan 't zich permitteren om bejaarde en „vertaalde" grappen te vertellen en loopt nog steeds door de applauzen van anderen heen. Het Laidjesfestival koestert zijn tradities. Ook daarin.

terug naar Grunneger Laidjes Festival

Deze pagina is bijgewerkt op