t Durp waor ik vur viel

De heij die laag te slaope, gement vol kleij en wiel.
En in de verte stond de kerk bewaorder van m'n ziel
De zon ging langzaam onder, alsof ie int waoter viel
En alle vogels zongen, vur t durp waor ik vur viel

Ik heb overal gezweurve, en duk ok wijd van huis
Ken de kroegen uit m'nne kop, mar nergens waar ik thuis.
Al roepe ze over Spanje, hoe goed t daor beviel
Gao t liefste vurt anker, in t durp waor ik vur viel.

Waar veul's te lang gaon zwerve, toen viel t mu nie op
daacht nie on heij en polderkleij, koos vur t ruime sop.
Mar toen ik wer nor huis vloog, de slaop me overviel.
Zaag polder heij en kerkkontour, t durp d'e mu beviel

Ik heb overal gezweurve, en duk ok wijd van huis.
Ken de kroegen uit m'nne kop, mar nergens waar ik thuis
Al is m'n woning sober, en heb ik genne'n hof.
Hier wil ik blijve noit mer weg, hier wil ik worre stof.

Ik heb overal gezweurve, en duk ok wijd van huis
Ken de kroegen uit m'nne kop, mar nergens waar ik thuis.
Al roepe ze over Spanje, hoe goed t daor beviel
Gao t liefste vurt anker, in t durp waor ik vur viel.

Tekst: Lambert van Hintum
Wijze: 'De hoaven van Delfziel', Ede Staal

Cd "Brabant m'n eige laand", © Lambert van Hintum, 2004

naar Lambert van Hintum

Deze pagina is bijgewerkt op