magazine
van folk tot
wereldmuziek
8 november 2012 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
Lilili daag
‘We moeten het zelf ook leuk vinden’
Joop van den Bremen
Het was druk in het Cultuurhuis in Heerlen op 4 november. Diverse representanten van de Limburgse dialectcultuur lieten er van zich horen op de Lilili-daag die dit jaar voor de vijftiende keer plaatsvond.
Volgens de grondlegger van deze culturele grabbelton, Paul Weelen, is er in de loop der jaren wel wat veranderd. ‘In het begin hadden we eigenlijk vrijwel uitsluitend schrijvers. In de loop der tijd zijn er allemaal andere genres bij gekomen: toneel, cabaret, lezingen en muziek.’ Vooral de muziek trekt veel liefhebbers naar dit minifestival. In Limburg zijn het de carnavalsartiesten en schlagerzangers die de streektaalzang domineren. In Heerlen waren die echter ver te zoeken. Lilili is namelijk de afkorting van Limburgs literaire lies. Dat betekent dat de bijdragen van de deelnemers toch enig niveau moeten hebben. Hoewel niet alle zangers als literair te boek staan geeft Weelen aan: ‘Dat we het toch wel zo literair mogelijk willen hebben en’, voegt de uitgever die ook liedjes schrijft en zingt er met een glimlach aan toe: ‘we moeten het ook zelf leuk vinden.’
Leuk was de muziek zeker. En ook van niveau. Zanger-liedschrijver Harold K. was de eerste die optrad. De in Amsterdam wonende leraar zingt gewoonlijk Nederlandstalige liedjes. Nu zong hij in het dialect van Susteren, de streektaal waarmee hij opgroeide. Ook coverde hij liedjes van de Heerlense groep Carboon en Bob Dylan, maar vooral zijn eigen liedjes maken indruk. Hij brengt ze met een eigen gitaarbegeleiding en zeer expressief. Ze klinken eerlijk en oprecht waardoor een intieme sfeer ontstaat.
Zanger gitarist Pedro Rademacher trad op met het trio Très Avis. De Limburgstalige liedjes van de zanger uit Wijlre sloten goed aan bij de lichtvoetige jazz van het drietal uit Heerlen.
Ed Gravée moest de publieke belangstelling helaas delen met de erg populaire Jack Vinders uit Kerkrade. De cabaretier vermaakte de aanwezigen in een stampvolle zaal met liedjes en teksten in het Kirchraos. De zanger uit Berg aan de Maas trad gelijktijdig op in het muziekcafé. Die ruimte bleek eigenlijk te klein voor de zanger en zijn band. Niet alleen vanwege de krachtige muziek maar ook voor zijn doordachte en poëtische liedjes die meer aandacht verdienen.
Hoewel Gé Reinders dit jaar geniet van een sabbatical, liet de zanger zich verleiden om op de lustrumeditie van de Lilili-daag op te treden. Ook bij hem moesten luisteraars in de ‘Grote zaal’ genoegen nemen met staanplaatsen. De zanger uit Roermond trad als verteller en als aangever van het nieuwe liedje Zonger mich in de voetsporen van Pete Seeger. Verder had hij zich voorgenomen vooral oud werk te zingen. Zijn Truuk nao aaf bleek met de ‘affaire Jos van Rey’ in zijn woonplaats echter nog even actueel als twaalf jaar geleden toen de cd met die titel verscheen. Muzikaal genieten en lachen wisselden elkaar regelmatig af. Reinders vormde zo een prima afsluiter van het geslaagde festival waar de andere vertegenwoordigers van de Limburgse literatuur (inleiders, dichters, schrijvers en in mindere mate de toneelspelers) het toch met een kleiner publiek moesten stellen.
