'T WITTE GOLD
Ien hoavīn van Delfziel ligt weer īn Chiliboot kloar;
īt Roem vol mit boalīn, tweihonderd pond zwoar.
īk Mos doagīn laank sjouwīn, mien pokkel dut zeer,
dus zunder mien klokje krieg ik īt nait veur mekoar.
Dat witte goudje dat braandt mie in īd haand,
dei Chilisalpeter, wit gold veur ons laand.
Dei Chilisalpeter, wit gold veur ons laand.
Gain koumizze, drek meer, moar Chilisalpeter!
De eerappels, baitīn, dei gruiīn veul beter.
Fabraikīn in Ol Pekel, de schustainīn rookīn;
neie kustvoarders plonzīn ien īt Winschoterdaip.
Dat witte goudje.....
Mosttes zain hou bie zummerdag eerappels bluiīn,
bie haarfsttied de baitīn ien bultīn op dam.
De stad stinkt aal zuit noar de sukerfabraik,
moar luu hebbenīt goud, koopīn īt wicht een schier klaid.
Dat witte goudje....
Deze pagina is bijgewerkt op