Groninger Dagblad

27 november 1998
opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Korthuis zet Schier op
de muzikale kaart

Martin Korthuis - Vrij zunder schuld (Maura Music MM 042)

Schiermonnikoog. Dat is het brede strand, het ideale dagje uit in de file op weg naar... Schiermonnikoog, dat is de omstreden (ex) burgemeester Boekhoven en het gezin Lancee. Het is ook het eiland waar zanger/gitarist Martin Korthuis vandaan komt. Via het zeer actieve label Maura uit Zuidbroek stuurt hij per Wagenborgs veerdienst zijn tweede cd Vrij zunder schuld de wereld in.

Door Jan Schlimbach

Nog voor beluistering van Vrij zunder schuld scoort de cd belangrijke punten vanwege de prachtig geschilderde hoes van Trudy van der Poel. Wat vertwijfefd en onzeker kijkt het Van Gogh-achtige portret van Korthuis de luisteraar aan. De muziek op de plaat zelf is anders dan op het bleke vier jaar oude debuut Broken Hearts, Broken Dreams helemaal niet vertwijfeld of onzeker. Trefzeker en fris van de lever werkt de indrukwekkende band, die de in Bedum opgegroeide Korthuis rond zich verzameld heeft, in bijna 52 minuten door twaalf eigen nummers.
Gitarist/zanger Lex Koopman (Barflies/ex-Carfever) had als medeproducent een dikke vinger in de pap. Met een beetje fantasie zou dit zelfs de cd kunnen zijn die Catfever nooit heeft kunnen maken. Maar dat zou geen recht doen aan Korthuis die met zijn aangename schuurpapieren stem memorabele melodielijnen zingt. Zeven keer in het Engels en zes keer in het Gronings. En Koopman is niet de enige van naam die Korthuis terzijde staat. Erwin Nijhoff (Prodigal Sons) speelt een indrukwekkende akoestische partij gitaar op afsluite Prayer.

Gas
De plaat opent met de country-stomper Memories om er het a la Normaal boogie-bar-rockende Vanaovend op te laten volgen. Korthuis neemt dan gas terug met een gedragen versie van Ede Staal's As vaaier woorden en Geur waarin zowaar de familie Lancee lijkt te figureren ('wie begunnen te lezen en roaken stoort, deur't nijs wat tot ons komt, wie roaken oet balans, een troan welt op, kwoadheid kriegt de overhaand, wie nemen nog ain stoetje en schenken nog ais in, en mieden de gedachte,'t laid ien dat gezin').

Zanglijnen
Please me, Woarom, City nights en het titelnummer Vrij zunder schuld zijn allemaal ingetogen ballades voorzien van mooie teksten en slepende memorabele zanglijnen. In de verte lijkt Michael Stipe van REM met Korthuis mee te zingen. Op I'm gonna lose somebody komen de elektische gitaren nog eenmaal uit de kast. Martin Korthuis sluit Vrij zunder schuld af met het imposante nummer Prayer waarmee hij zich ervan verzekerd dat ook Schier op de singer-songerwriter-kaart wordt geplaatst.

Schiermonnikoog kennen van het dagje uit, van de burgemeester en van Lancee. Maar kennen we Schier nu ook van Korthuis. En dat klinkt al een stuk beter.

terug naar Martin Korthuis

Deze pagina is bijgewerkt op