Nieuwsblad
van het noorden

12 maart 1988
opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Tournee met liedjesprogramma

Chris Ridenberg maakt
theater in ‘algemeen
beschaafd Gronings’

Een groot aantal mensen vraagt hem waarom hij eigenlijk in het Gronings zingt. Daar wordt Chris Ridenberg soms een beetje verdrietig van. “Je beluistert in de ondertoon alsof het Gronings minderwaardig is. Ik zing in het Gronings, omdat ik Groninger ben. En toch kan het gebeuren dat ze je ineens als ‘cultuur’ kwalificeren. Ik ben niet anders met muziek bezig dan Vader Abraham. Het publiek bepaalt in welk vak je terecht komt.” Ridenberg komt uit de stad Groningen. Zijn moeder is Amsterdamse. Volgens insiders spreekt hij het Gronings niet goed. Zelf vindt hij van wèl. Hij is dus niet (zoals Lenie 't Hart) op cursus gegaan.
Hij schrijft teksten en muziek, meestal uit onvrede met de gang van zaken, maar niet alles ontstaat uit betrokkenheid en bewogenheid. Er zijn ook eenvoudige, dagelijkse onderwerpen waar hij twintig jaar omheen liep. Geen wereldproblemen. Maar altijd zit er een verhaal in of achter. Hij schrijft zelden abstract, wil de mensen iets vertellen.
Ooit maakte hij een nummer dat iets te maken had met parapsychologie. Iemand belde hem om te verklaren dat het een prachtig liefdesliedje was... Van Chris Ridenberg komt het idee voor een theaterprogramma in het Gronings dat het volgend seizoen gaat lopen. Hij bedacht het en gaat het voorbereiden en organiseren. Het concept is ‘algemeen beschaafd Gronings’. Een licht programma, maar “geen kermisshow, geen conférencier of een presentator met domme grappen. De mensen krijgen muziek om naar te luisteren, een liedjesprogramma dus, amusement met een cultureel tintje.”
Ridenberg ergert zich er aan “dat veel mensen de mond vol hebben van het Gronings, maar er gebeurt niets. Met alle respect voor het duo Johan & Henk, maar ik weet dat er een publiek is dat hierop zit te wachten. Het is niet snobistisch. Het is niet voor een elite, anders zou ik er zelf niet in thuis horen. Ik ben niet bezig om de Culturele Prijs van Groningen te verdienen, maar we willen wel allemaal graag applaus.”
- Wie doen er mee?
Ridenberg: “De North Star Show Band van Jenne Meinema, de zangeres Lianne Abeln met haar begeleider Ed Wennink en een nieuw zangeresje, Tity Veen uit Slochteren, een schat van een meid met een stem als een nachtegaal. Ze zingt als een trein en debuteerde in november in Stadskanaal. Het publiek luisterde ademloos. Verder mag elk theater een extra item zelf invullen.” De première is op 7 oktober in Veenlust te Veendam (waarschijnlijk met Kees Visscher). In december staat Theater Geert Teis in Stadskanaal gepland (gast Bé Dijkmeijer?), in februari 1989 de Stadsschouwburg in Groningen, in maart De Kolk in Assen (gast Ab Drijver) en wellicht in april De Molenberg in Delfzijl.
Elk theater verbindt er een eigen titel aan en het repertoire biedt mogelijkheden tot verandering en aanpassingen.
Chris Ridenberg (43) had eerst het orkest Bob Kelly gevraagd, maar enkele leden zagen de Groninger basis toch niet zitten en haakten af.
Het is echter niet alleen bestemd voor mensen die Gronings verstaan, betoogt Ridenberg. “Ik versta geen Frans en luister toch graag naar Yves Duteil. Ik denk dat het programma een literair tintje heeft, maar een boodschap brengen we niet. Het is niet Gronings strijdbaar.”
Hij typeert zijn muziek als “opgebouwd uit harmonieën die anders zijn dan men verwacht.” Zelf bespeelt hij diverse instrumenten: toetsen, snaren, accordeon en slagwerk. Hij is gek van muziek. Van Liszt en Mozart tot Gordon Lightfoot en Randy Newman.
- Ben je de nieuwe Ede Staal? Chris Ridenberg: “Nee, dat kan niet. Daarvoor was Ede teveel Ede. Ik word vergeleken met de sfeer van Cornelis Vreeswijk en Herman van Veen. Er zit altijd gevoel achter."

terug naar Chris Ridenberg

Deze pagina is bijgewerkt op