naar Bob Heidema
Deze pagina is bijgewerkt op
TOAL EN TAIKEN
TIEDSCHRIFT VEUR GRUNNEGER KULTUUR
33e JOARGANG - NUMMER 4
oktober 2015Toal en taiken
op het web
SPAIGELPROATJE
Bob Heidema
“k Heb gain ambitie om n solocarrière te begunnen,” vertelt de muzikant uit Harkstede die dit jaar een solo-cd uitbracht. Toch sluit hij bijbehorende optredens niet uit. “Als ik wat klainschoalege dingen doun kin, den kloag ik nait, want dij cd mot natuurlek wel verkocht worden. Mor de Stroatklinkers dat blift veur mie wel nummer aine. Dat is toch mien daarde kind.”
Bob Heidema (1957) woont vanaf zijn geboorte in Harkstede. “Nog staarker, ik was zes joar en dou kwam k hier te wonen op t plekje woar ik nog steeds woon. Aan t wotter. Ik heb n mooi oetzicht en dat bevaalt mie hartstikke goud.” Hij is vertegenwoordiger in hydraulische en pneumatische besturingssystemen. “Dat dou ik vaar doage in de week mit veul plezaier en den heb ik n mooi laank weekend veur de meziek. Ik wol t wel aansom doun, mor doar krieg ik mien boas nait in mit.”
“Mien pa speulde accordeon en mien moe speulde örgel. n Accordeon is natuurlek n hail mooi instrument en n örgel is ook geweldeg. Moar toen ik n joar of twaalven was, dou was de Beatles-rage en dij haren gitaren. Dij von ik veul interessanter en mien oom Koen ook, want dij kon der ook goud op speulen. Ik was n joar of dattien dat ik mien eerste gitaar kreeg. n Joar loater heb ik les had van mien oom Koen en zo is dat n beetje gruid.”
Echte muziekles heeft Heidema nooit gehad. “k Kin gain noot lezen, zo groot as n kou nait. Ik was zeuventien joar dat ik in n bandje stapte, n stemmingstriootje veur bruuloftjes en partijtjes. Peter Koelewijn en de Beatles, dat soort waark n beetje. D’r was ook n zangeresje bie. Dus Blauwe korenbloemen van Corry en de Rekels deden wie ook, mor op den duur had ik toch wel t idee, wie willen n beetje aander muziek moaken. Toen bin ik zulf mit n band begonnen, dij haite Flashlight. Doar heb ik zeuvenentwinteg joar in speuld. Veul veur daansschoulen mor ook op grote feesten as Roakeldais in Waarfum. Wie hebben joaren laank speuld in feestenten, op personeelsfeesten en bruloften om mensen te vermoaken. Dat was machteg mooi.”
Ondertussen groeide de liefde voor de countrymuziek. “Dat kwam n beetje deur mien oom Koen en ook mien oom Lammert. Dij zat toen in n band en doar moakten ze wat countryachtege meziek. Den docht ik ‘Goh da’s best leuke meziek’ en den zuik je dat op, want vrouger wör dat ook nog draait veur de radio. Loater ontdekte ik de bluegrassmeziek. Dat von ik veul mooier want dat binnen aalmoal akoestische instrumenten en dat sprak mie nog veul meer aan. Gewoon zoas n instrument klinkt en veural snoarinstrumenten.”
Dan was er ook nog Snoarenspul. “Koen dij kwam op n gegeven moment op t idee om n bandje te begunnen mit Grunneger teksten. Dij schreef al heul wat laidjes. Wie muiken n beetje middeleeuwsachteg klinkende meziek en dat hebben wie n poar joar doan. Tineke Rouw, Oosterhuis in dij tied, was de zangeres, dij speulde der blokfluit bie.”
Snoarenspul trad op tijdens het Grunneger Laidjesfestival evenals Ede Staal. “Ede kwam regelmoateg bie ons thoes want toendertied was dat Grunneger wereldje nog verrekte klain. In t begun toen kwam hai hier om n zanginstalloatie te lainen. Hai zee ‘houveul wilst der veur hebben’. Ik zee ‘nee, dat huft nait. Ik heb het toch’. Toen zee hai ‘wat drinkst?’ Ik zee ’n cola-berenburger’. Hai zee ‘den zörgst doe veur de cola en ik veur de berenburger’. Dat is der nooit van kommen want hai het hailemoal nait zo laank optreden. Wie zollen in t kaarkje van Olle Schans speulen en toen belde Fieke (Edes vrouw, JvdB) noar Koen en zee: ‘Ede ken nait kommen want dij is opnomen in t zaikenhoes en t is nait best’. Dat wazzen eigenlek de leste berichten. Doarnoa is t nooit meer gebeurd. Bie dij videoopnoame (van het Grunneger Laidjesfestival, JvdB) in Veendam, zat ik noast hom op t podium. Wie haren véúr hom speuld en hai zol veur de pauze as leste. Ik bin nait meer van t podium oafgoan en hai ston denk ik n meter of zeuven, aachte van mie òf. Aart Oosterhuus, n bruir van Tineke, dij het toen dij video opnomen omdat hai ons wol opnemen. Mor hai het hom gewoon deurlopen loaten. Gelukkeg wel, want anders was der hailemoal niks west.”
”Langzoamerhand speulde ik meer country en ook mit Grass Grow. Dat was echte bluegrassmeziek. Doar hebben wie ook oardeg schier mit scoord want wie hebben mit n wedstried in de landeleke finoale mitdoan. Ilse de Lange, toen n heul lutje wichtje dij wör, terecht, eerste en wie wörden doar twijde. Dat vonden wie natruurlek al geweldeg mit ons akoestisch bandje.”
“Mit Grass Grow hebben wie ook n moal mitdoan mit t Noord-Nederlands Liedjesfestival in de Stad en toen zeden wie: ‘As wie t Noord-Nederlands liedjesfestival doun goan den mot dat in t Grunnegs.’ Wie haren twij laidjes schreven, Triene en Baange mìnsen en dij hebben we doar speuld mit veul succes. Jochem Myjer dij wör eerste en wie twijde. Mor deurdat wie doar toch redelek scoorden, kwammen wie veur TV-OOG - TV-Noord was der toen nog nait. Mìnsen vonden dat hartstikke leuk. Toen heb ik docht: ‘As ik ooit nog n keer mit Grass Grow woaraargens zol stoan, den goa ik t mit dezulfde soort meziek in t Grunnegs doun’. Mor Grass Grow dij stopte en toen docht ik ‘Ede het nog wel wat Grunneger teksten’ en zo is dat ontstoan woarom ik toch mit Grunneger teksten dij meziek moak mit de Stroatklinkers.”
“Ik heb wel ains wat Nederlandse en Engelse teksten schreven. Mor ik denk in t Grunnegs. Dat bekt veur mie t makkelekst. Ik schrief makkeleker n Grunnegs laidje as n Nederlands of Engels laidje. Mie dunkt dat ik ook in t Grunnegs dreum, dat mot wel. Dat zit in mie. Mien moe was n Drent en mien pa was n Grunneger mor ik bin Grunnegs opvoed en ik proat snel Grunnegs. Dat gait veur mie wel t makkelekste.”
Heidema wilde wel eens een solo-cd maken met liedjes in het Gronings die nog in de la lagen of al eens met de Stroatklinkers waren uitgevoerd. “Nummers woarvan ik docht, dat haar ik toch anders doun wilt. Mit n pedal steel of n saxofoon of hou den ook, gewoon in n aander jasje. Mit de Stroatklinkers hebben wie n aantal instrumenten en doar hollen we t bie. Ik wol t nait de Stroatklinkers klinken loaten” zegt hij over die nieuwe cd, Allain. Dus benaderde hij gastmuzikanten. Ook zangeres Sasja Velt, die met haar schitterende stem niet helemaal uit de verf komt.
“Sasja het heur stemmetje inzongen, n week veur heur bevallen. Dus n aantal laidjes het ze doan mor ze zee ‘ik kin ook nait langer deurgoan’ Dat vond ik jammer want ik haar der nog groag meer in hebben wild. Mor ik haar ook zoiets van ik goa gain aander vroagen.”
Medeproducer Coos Grevelink nam heel wat instrumenten voor zijn rekening. “Coos het zien veurberaiden doan in de studio. Ik gaf hom de tekst en n bandje as veurbeeld. Den kwam ik weer bie Coos en den haar hai de drums der opstoan en de basgitaar en de gitaar. Wie hebben t soamen daon, mor hai het muzikoal de kar trokken. Dat mot ik eerlek bekennen.”
Het eerste nummer op de schijf is Dou k nog jong was. “t Is n nummer van Si Kahn, Once when I was Young. Ik heb t nait vertoald mor der n aigen tekst op moakt.”
Ook in Mien jeugd komen de jongensjaren van Bob terug. “Kiek, de jeugd is natuurlek bepoalend veur de rest van joen leven. Hou je groot worden binnen en woar. Doar begun je steeds meer over te denken as je wat older worden. Ik klem mie doar nait aan vaast, zodat ik angsteg veuruut goa of zo. Dat nait, mor ik kiek toch voak terug.”
In Woare laifde verwerkt Heidema zijn echtscheiding. “Ze nuimen dat de blues wel ains. Den zitten je even mit de kont op de grond. Dit is n laidje, dij heb ik echt uut mien haart schreven. Want in t begun den wil je hoast wel n moord plegen dat t weer goud komt. Den lig je ‘s nachts op bèrre en den denk je ook aan de mooie momenten natuurlek. Den kin je nait sloapen en pak je n gitaar. Begunst wat te pingelen mit n glas rooie wien der bie en den komt ter wat op papier.”
T-shirt blues werd al eerder uitgevoerd met de Stroatklinkers maar nu klinkt de swingende saxofoon van Joni Fens. “Joni is n zeer getalenteerde muzikante en dij kwam mit n poar leuke dingen. Ze begunt mit n intro en den wordt t nummer al neerzet.”
Bob Heidema levert met Gas zijn bijdrage aan de aardgasproblematiek. “Ik protesteer der nait echt tegen. k Vind natuurlek wel dat we der wat an doun mouten want zo kint nait verder goan. Mor ik zeg zeker nait dat de kroan dicht mot. t Laid is n noadenkertje.”
Bij Schepen zunder zail had Bob Heidema de soundtrack van de film Titanic in gedachten: “As ik wat mit dat nummer wil, den mot ik doar eigenlek n tin whistle in begunnen loaten.” Dus benaderde hij Geert Oude Weernink die er op dat instrument een flinke dot melancholie inblies.
Het vrolijke Ons gehaim is de tegenhanger van het vorige lied en ligt qua uitvoering dicht bij de Stroatklinkers. Maar violist Joost van Es drukt er een geheel eigen stempel op.
Heidema schreef Help mie ooit voor de Stichting Nij. “n laidje over t geleuf.” Het lied blijkt nog steeds erg actueel. “t Hold mie wel bezeg. k Heb twij kinder, aine van vieftien en aine van achttien. As ik terugdenk toen ik vieftien was, en achttien bin ik ook west natuurlek, in dij tied dou speulde dit hailemoal nait. Dat huil ons totoal nait bezeg en nou word je der doageleks mit confronteerd.”
Ik hol nog meer van die is met de pedal steel van Anne Doedens het meest uitgesproken countrynummer op de cd. “As je over countrymeziek proaten, al is t mit n dove, en je nuimen Johnny Cash den wait elk en aine wat countrymeziek is. Coos het bewust in de trant van de meziek dit nummer zo begelaid. Nou t is den gain Johnny Cash-laidje moar doar komt het wel hail dichtbie.”
Op Mooie vogel imiteert de dwarsfluit van Tineke Abelen het geluid van een vogel. “Ik kiek noar boeten en ik zug vogels deur de lucht hin vlaigen. Dat is zo’n moment dat ik denk ‘verrek, hou zol n vogel op ons neerkieken. Hou of wie der wat van moaken’.”
Terwijl in Rondje Grunnen Joost van Es zich als een onvervalste bluegrassviolist bewijst, vliegt Bob Heidema als vogel over de provincie. “k Heb dreumt, dat is al wel n haile zet leden, dat ik inderdoad deur de lucht vloog en dat ik keek op woar wie wonen. Nait zo as in dit laidje mor ik mag groag fantaseren. As ik den toch vlaigen kin den vloog ik inderdoad over de pervinzie Grunnen.”
Ik zai die is een intiem lied over Bobs moeder. “Mien pa was achtenvatteg toen hai sturf. Mien moe dij was viefenvatteg en bleef mit zeuven kinder achter. Ik was de ain noa oldste en ik was net ainentwinteg worden. Mien moe dij het n zwoar leven had en moeilek ook mit dij kinder opvoeden. Mor op n gegeven moment goan de kinder de deur uut. Dus mien moe dij haar t wel steeds wat rusteger. Op den duur woonde ze hier in Haarkstee in n nijbaauwwoninkje. Ze haar t hartstikke leuk veur mekoar. Zo as wie dat den zeggen, ze kreeg de kop deur t haalster hìn. Mor opains krigt ze n hersenbloeding en dat het mie zo ontzettend pien doan. Den denkst: ‘Woarom heb ik nait dit doan en woarom heb ik nait dat doan’. Dit laidje heb ik hail daip in mien haart schreven. k Heb dij cd mit hail veul plezaier inzongen, behaalve dit nummer. Dat heb ik echt n poar keer over motten doun. Dat binnen nummers dij je mit heul veul gevuil schrieven en ook mit heul veul gevuil inzingen.“
Bob Heidema heeft met Allain zijn intiemste album gemaakt. “Dat was natuurlek ook n beetje de reden om t zo te doun. Mit de Stroatklinkers hebben wie allemoal n stem in t kapittel, ons zègje over nummers. Dat is nou nait gebeurd. k Heb t nou zulf bepoald, natuurlek soamen mit Coos, hou ik t wol hebben qua gevuil. Ook bie dat nummer van mien moe. Dat haar ik mit de Stroatklinkers noeit kloar kregen, want doar bepoalen wie dat mit mekoar.”
Allain € 13 (exclusief verzendkosten):
www.strictlycountryrecords.com
naar Bob Heidema