magazine
van folk tot
wereldmuziek
nummer 135, juni / juli 2011 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
Lianne Abeln
t Goie leven
(Maura Music 2011MM294)
Velen noemen Lianne Abeln (1939) de ‘Grand old lady van het Grunneger laid’. Ondanks die taalkundige wanconstructie staan haar vocale kwaliteiten buiten kijf. Misschien kun je daarom beter spreken van de ‘Keunigin van t Grunneger laid’, zoals collega-zanger Henk Scholte haar bij de presentatie van de driedubbel-cd typeerde. De zangeres zingt al vanaf het midden van de jaren vijftig en weet van geen ophouden. Daar is overigens geen enkele reden toe, want wie haar ‘Magnum Opus’ beluistert kan alleen maar concluderen dat haar timing, dictie en klank voor geen centimeter hebben ingeboet. Het eerste deel van het schijvenpakket bevat al eerder uitgegeven werk uit de periode 1980-1990, met onder meer de klassieker Mien slichte laand. Sommigen beweren dat die versie zelfs mooier is dan het oorspronkelijke lied van Jacques Brel. Het tweede deel omvat de jaren 1990-2001. Daarop het tweetalige Groningen, Grunnen, mien stad, Lianne Abelns ‘handelsmerk’: “Welke stad wordt zonder naam te noemen, enkel maar met ‘t woordje ‘Stad’ aangeduid?”. Het derde deel bevat nieuwe liedjes. Producent - en meespelend muzikant - Jur Eckhardt maakte daar met goed uitgewerkte en gevarieerde arrangementen iets moois van. Op die schijf klinkt ook het titellied t Goie leven. Het is een door David Hartsema omgebouwde tekst van Fedde Schurer. De Fries baseerde zijn lied op het bijbelboek Prediker. Hartsema maakte er een uitgesproken wereldlijke tekst van. Een derde van de teksten op de drie schijven is van de hand van die in 2009 overleden tekstvirtuoos maar Abeln schreef ook veel liedjes zelf. Bovendien klinkt er niet alleen Gronings. Het schijvenpakket bevat daarnaast Nederlands (o.a. van Marga Kool) en Frans (o.a. van Charles Aznavour). Na bijna drie uur luisteren, past slechts een conclusie: veel vocalisten zullen op die leeftijd akelig jaloers zijn op zo’n prachtige stem.
