28 januari 2004 |
Friesch Dagblad op het web |
Verantwoorde popmuziek in Iduna
Drachten - Liefhebbers van Idols hoeven zaterdag niet naar poppodium Iduna af te reizen. Wie houdt van rechttoe rechtaan muziek à la Frans Bauer kan ook beter thuisblijven. Zaterdag is een avond met muzikanten die verantwoorde muziek maken. Met Alamo Race Track, Polaroyd en Meindert Talma wordt het wellicht niet de voetjes van de vloer, maar wel genieten voor de echte luisteraar.
Een Amsterdamse band met een zanger uit Oost-Groningen. Dat is Alamo Race Track, één van de betere alternatieve gitaarbands in Nederland. Het debuutalbum Birds At Home , dat vorig jaar verscheen, kreeg lovende kritieken in de pers. Zowel in 2003 als ook deze editie stond de groep op Noorderslag en beide keren maakte Alamo Race Track indruk. Zaterdag staat de groep rondom Ralph Mulder in Iduna in Drachten.
Groen is de popgroep allerminst meer. Alamo Race Track komt voort uit Redivider, dat uit het niets in 1998 de Grote Prijs van Nederland won. Die door The Beatles geïnspireerde band viel al snel uit elkaar toen toetsenman Diederik Nomden overstapte naar het toen al stevig aan de weg timmerende Johan. De anderen zaten niet bij de pakken neer. Redivider werd Morning Star en later Alamo Race Track, ofwel ART.
De zanger uit Winschoten vormt het hart van de groep. Een beetje een vreemde eend in de bijt is hij wel (Mulder is vogelaar). Pas op zijn 19de kreeg de middelste van drie zonen voor zijn verjaardag een gitaar. Hij begon meteen te componeren.
Samen met David Corel (bas), Guy Bours (drums), Leonard Lucieer (gitaar) vormt Mulder een team dat aanstekelijke liedjes schrijft. In 2002 wordt de groep na veel te hebben opgetreden getekend door Excelsior. Een jaar later mogen de heren als winnaar van een Essent Award op diverse festivals spelen en doen ze zelfs enkele optredens in Groot-Brittannië.
Fijnbesnaard
ART staat voor gecompliceerde popliedjes. Daarmee is het meteen duidelijk dat Mulder c.s. niet meteen de hitlijsten zullen gaan bestormen. Te veel vreemde wendingen en tegendraadse ritmes. Ze brengen zowel nerveuze composities ( Happy Acidents ) als gevoelige fijnbesnaarde misere ( Short Leave ). Hier en daar wordt het hardere gitaarwerk niet geschuwd. De niet bestaande racebaan in het Amerikaanse plaatsje Alamo (Texas) gaat kortom alle kanten op. Toch klinkt alles wel als één geheel door de veelzijdige zang van Mulder.
De op het podium verlegen ogende zanger (maar niet te beschaamd te zeggen dat hij vroeger vaak met zijn moeder danste) is met de blues grootgebracht. Zijn stem klinkt zelfs Amerikaans. En dat voor een Groninger die het op Lowlands aandurfde Nij Stoatenziel van de Groninger volkszanger Ede Staal te zingen.
Eigenzinnigheid troef dus bij ART.
