6 december 2002 |
Dagblad van het Noorden op het web |
De erfenis van
Peter Buwalda
Hij trad op met De Zaaijers van ]os Cleber, met De Selvera's, zong voor de KRO toen Groningen bisdom werd binnen de katholieke kerk. Maar doorbreken deed hij nooit echt. In het Noorden kon het publiek zijn stem desondanks toch regelmatig horen, want hij was een vaste gast bij de regionale omroep die nu als Radio Noord door het leven gaat. Daar was hij jarenlang Een Stem. Peter Buwalda is de naam, 78 jaar inmiddels. Nog steeds even beminnelijk als hij altijd geweest schijnt te zijn. En even bescheiden. Van zijn liedjes: wordt nu een cd gemaakt.
Zijn 'muzikale erfenis': wordt daarmee voorgoed vastgelegd.
Door Harry Wubs
Nee, zijn doorbraak heeft Peter Buwalda nooit echt beleefd. Zelf schrijft hij dat toe aan het feit, dat hij geen selfpusher is, zoals hij zegt. Toch vindt hij het feit dat er van hem toch een cd komt een blijk van erkenning. "En erkenning is erkenning, ook als die wat laat komt." Tijdens het gesprek wijst hij op zijn afkomst, die bepalend is (geweest) voor zijn doen en laten. "Ik ben nooit vergeten dat ik de zoon van een werkloze van voor de oorlog was. En sociaal strijd-vaardig - zoals anderen dat in die dagen wel konden zijn - waren mijn ouders niet. Welnu, ik liep destijds ook niet met mezelf te koop. De optredens met beroemdheden in de muziekwereld waren ook maar incidenteel."
Hij voelt zich zeer vereerd dat er van zijn liedjes een cd is gemaakt, daar gaat het verder niet om, dat mag duidelijk zijn. Maar hij wordt toch tussen twee soorten gevoelens heen en weer geslingerd, zegt Peter Buwalda. Dat van de erkenning en het feest van de erkenning dat hij woensdagavond meemaakte, maar tegelijkertijd heeft hij het gevoel dat zijn rust werd verstoord. "Want eigenlijk ben ik een dromer."
Voor énén carrière als zanger of artiest heeft hij nooit durven kiezen. "Misschien had ik dat wel gewild. Maar ja ik had ook grote belangstelling voor gedichten. Nog steeds ken ik een flink aantal uit mijn hoofd. Of delen ervan soms. Ik heb er een bijna fotografisch geheugen voor. Muziek maken en dichten, daar twijfelde ik tussen." Hij nam dus veiligheidshalve een gewone baan, werkte jarenlang als receptionist bij de technische dienst van Philips in Groningen en beleefde daar eigenlijk best een plezierige tijd. Muziek maken. Zingen en dat soort dingen deed hij, in zijn vrije tijd.
Geboren werd hij echter als Jacob Teye Buwalda in de provincie, in Warfhuizen. Dat was in 1924. Al op jonge leeftijd verhuisde het gezin naar de Stad en het was bij die gelegenheid dat Jan Teye zich Peter ging noemen, want dat klonk minder stijf. In 1954 was zijn stem voor het eerst voor de radio te beluisteren. Cabaretachtige liedjes van anderen vaak die hij op muziek zette en zong. Liedjes die hij vaak ook zelf schreef en waarbij Jan Klompsma (het toenmalig hoofd van de omroep) als hij even een writers block had hem de helpende hand toestak. Peter is hem daarvoor nóg erkentelijk.
Woensdagavond werd de cd van Peter Buwalda uitgereikt in het provinciehuis in Groningen. Dit dankzij de vondst van veel oud spul van hem in het archief van Radio Noord.
Zelf denkt Buwalda dat prof. dr. Reker een belangrijk promotor van de cd is geweest. "Rein de Vries van het Prins Berhard Cultuurfonds en Radio Noord gingen er vervolgens snel achter staan. Zo is het allemaal gebeurd."
Peter Buwalda is er nu vooral benieuwd naar of het publiek zich hem zal herinneren. Daar hoeft hij niet aan te twijfelen. Henk Scholte, die een programma met regionale muziek uit Europa voor Radio Noord verzorgt, verklapt dat elke keer wanneer hij een nummer van hem draait er prompt reactie op komt. De 'erfenis' van Peter Buwalda zal bij vele Groningers welkom zijn.
