TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 77, oktober / november 2001 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
De Stroatklinkers
Ede Staal met bluegrass-sausje
'Als Berdien Stenberg naast me had gewoond, dan was ik een ander bandje begonnen, maar Adrian Farmer woonde vlakbij. Dat is een echte blue grass-muzikant'. Zo schetst Bob Heidema het ontstaan van de Stroatklinkers. Naast Bob op gitaar, spelen Frank Heidema bas, Harry Jansen mandoline en Adrian Farmer gitaar en dobro in de band. Johanna Hamstra is met haar negentien jaren het jongste lid. Zij speelt banjo. In een blue grass-band past een viool uitstekend. Niet hier, want Henk Bloupot speelt accordeon. Overigens deed Bill Monroe dat al eerder met zijn band. 'Dat maakt het wat folky-achtig en in combinatie met de dobro heb je dan toch een blue grass-soundje' aldus Bob.
Alle bandleden zingen mee op de vierde cd van de Groningse muzikanten, Knap stoaltje, die geheel aan Ede Staal is gewijd. De muzikale vorm voorzag Heidema al eerder: 'Tony Rice heeft ooit een cd gemaakt met liedjes van Gordon Lightfoot. Lightfoot maakt zulke mooie teksten en melodieën en Tony Rice vind ik een van de betere muzikanten. Ik dacht waarom zouden we zoiets ook niet met Ede Staal kunnen doen?' Sommige Staal-fans verfoeien dergelijke covers, maar Heidema is zeker van zijn zaak. 'De liedjes van Ede hebben me altijd al geboeid en vooral de teksten. Een kennis van mij zei eens: "Ede Staal dat weekt iets bij me los". Dat is ook zo. Er zijn teksten bij, dat meen ik echt, dan lopen me de tranen over de wangen. Ja dat doet mij toch wat. Vroeger dacht ik: nummers van Ede Staal daar moet je afblijven. Ik heb ooit met Ede gespeeld in t Snoarenspul. We hebben toen een poging gedaan om samen op te treden. Helaas is Ede in die periode ernstig ziek geworden en kort daarna gestorven. Nu is het dan na vijftien jaar toch gebeurd dat we zijn nummers spelen. Op de cd blijven zijn teksten en muziek bestaan. Maar we hebben er een blue grass-sausje overheen gegoten.'
Op de schijf staat een opvallend zangnummer. 'Op onze eerste cd stond één instrumentaal nummer; op de tweede twee en op onze derde drie. Ik dacht een instrumentaal nummer heeft hier geen zin. En dan ga je zoeken. Aan de band heb ik voorgesteld: als we t Zel weer veurjoar worden nu eens a capella doen. Zo is dat toevallig geboren' verklaart Heidema.
Een ander opmerkelijk nummer is d Ol boerderij. Het is een gedicht van Ede Staal door Bob Heidema op muziek gezet. Ook een van Ede's Engelse songs, Help me through the night, is een bijzondere track. De nu weer in Engeland wonende Adrian Farmer zingt het, begeleid door slechts een mandoline en een gitaar. Bob Heidema: 'of Ede Staal het op die manier bedoeld heeft, weet ik niet, maar het is een mooi nummer geworden.'
