27 januari 2007 |
Dagblad van het Noorden op het web |
HET DAGBOEK VAN
ERIK HARTEVELD
Schrijver, zanger, dichter, columnist (om maar een paar van zijn activiteiten te noemen) Erik Harteveld uit Rasquert schrijft het dagboek. Donderdag was het nationale gedichtendag, maar de stadsdichter van Assen had afspraken in een andere stad.
Zaterdag 20 januari
Vanavond in vijf restaurants opgetreden in Beilen. We hadden een akoestisch trio uit de Kopstubbers geformeerd met gitaar, contrabas en cajon. Dit alles ter gelegenheid van het Winterwende Festival. Een cajon is een houten kist waar snare- en basgeluiden uitkomen als je erop slaat. In Beilen nog niet zo bekend, want iedereen zat te loeren waar het drumgeluid vandaan kwam. We zagen nog een staartje van het optreden van Margaretha Kleine, een rijzende ster in de Drentse streektaalmuziek. Ze maakt een verlegen en tegelijkertijd een sterk onafhankelijke indruk. Dat is een unieke combinatie. Ze zingt prima. Ik zou graag eens een liedje voor haar schrijven. Van de weeromstuit met bassist Hans Lass bij mij thuis een pyjamaparty gehouden met veel bier. Tot 10 voor 7 's ochtends muziek-dvd's bekeken van Jaco Pastorius en Buddy Guy. Pastorius kent geen enkele technische belemmering op zijn bas. Buddy Guy kent er vele, maar verzint geniale loopjes op de gi-taar en zingt als een zwarte God. Zodoende kregen we buitengewoon veel medelijden met onszelf.
Zondag
Vorst na de Winterwende. Een verloren dag met hoofdpijn. 's Nachts wel de snookerfinale tussen Ronnie O'Sullivan en een 19-jarige dikke Chinees. Alweer geen enkele technische belemmering. Het wordt steeds beroerder. De Chinees moest huilen. O'Sullivan kuste hem op zijn hoofd omdat hij vroeger zelf ook zo was. Een genie zonder ervaring of berekening.
Maandag
Kreeg vandaag een fotoboek uit Praag opgestuurd van bevriende fotograaf Jirka Stach. Hij maakt foto's die zowel humoristisch als verontrustend zijn. Bijvoorbeeld een venkel in sepiakleuren die precies lijkt op een ruimtevaartuig van een buitenaardse beschaving. Mijn vriend Bronsema stuurde mij het boek. We kennen elkaar allemaal van voor de Revolutie.
Bronsema studeerde vroeger in Groningen sociologie bij Pim Fortuyn. Hij deed eens examen bij hem thuis. Fortuyn ging voor het raam staan dat uitkeek op de Sociale Dienst en sprak de historische woorden: Daar staan de werkelozen weer uit de Staatsruif te graaien! Fortuyn was extreem dominant, ijdel, ego-centrisch, ambitieus en welbespraakt. Het Volk verwart dit met charisma. Nu is het een dode Held.
Dinsdag
Gedubd of ik een stadsgedicht zou schrijven voor de vermoorde Armeense journalist Hrant Dink. In Assen is een monument voor de Armeniërs. Het is door een toevallig misverstand ontstaan, zoals zoveel in Assen. Armeniërs zijn buitengewoon muzikaal en gastvrij. Nederlanders zijn onbeholpen boeren bij hen vergeleken. Bier en blokjes kaas met vlaggetjes en tobbedansen. Verder gaat hier alhet eigene verloren.
Ik raakte ontroerd door de toespraak van de vrouw van Dink waarin ze zei dat zijn moordenaar ooit een pasgeboren baby is geweest. Daar is niet tegenaan te dichten. Alweer een dode Held. Er zijn maar weinig levende Helden. Een enkele brandweerman en mijn vrouw die eens een hond vanonder dun ijs redde.
Vandaag rollenspelen gedaan voor een sollicitatieprocedure in Groningen.
Woensdag
De wekelijkse column geschreven en opgenomen voor radio Drenthe. Die schrijf ik onder de naam Vrouw Koetje. Ze heeft 10 jaar lang elke week in het Nieuwsblad gestaan, maar de column is jammerlijk gesneuveld bij de reorganisatie. Vrouw Koetje meldt deze week dat ze het "Derde Oog" heeft en in de toekomst kan kijken. Ze voorspelt een Grote Oorlog met wonder en geweld. Echter zal deze Oorlog verloren worden!
Ook humoristisch en verontrustend tegelijk.
Donderdag
Vandaag is het Nationale Gedichtendag. Het thema is iets met stilte en eenvoud. Poëzie raakt steeds meer in de mode. De mensen zoeken sinds het opheffen van de verzuiling amechtig naar simpele antwoorden op moeilijke vragen. Die zijn er niet. Ik moest wegens alle commotie over het vermoorde meisje uit 2e Mond denken aan Dostojevskij. Naar aanleidingvan een beestachtige moord op een kind, houdt Iwan zijn broer Aljosja voor dat als God niet bestaat, dat dan alles mogelijk is. Deze regel wordt de laatste tijd veel geciteerd. Afhankelijk van welke krant je leest. Als Hij wel bestaat is kennelijk ook van alles mogelijk. Als je in Nieuw-Buinen woont is je leven ook lelijk vergald.Vroeger ook al zo met die clown uit Pekela. En sekskelders in Emmercompascuum.
Vanavond naar boekhandel Godert Walter in Groningen voor een streektaalvoordracht. Was het meest onder de indruk van Melle Hijlkema, bijgenaamd 'het Beestvan het Westerkwartier'. Hij schrijft granieten gedichten en heeft een overrompelende voordracht.
De Kleine Uil presenteerde een bundel met gedichten uit het Nedersaksisch taalgebied. Niet iedereen die wat betekent staat erin, maar ik wel.
Vrijdag
Vandaag komt mijn slimme zwager om 391 problemen die we met de computer hebben op te lossen!
