HEIDI

Heidi, Heidi,
Oânze berhen bin an zee.

Zo’n vuuftien jear helee ontmoette ik op Walchr’een mooie meid,
Ze was ier op vakantie a ze tehen mien ezeit,
Ze kwam ier nie vandean,
Kon mien ok nie verstean,
Je hlooft’ ut nie me Heidi was eur neam

Heidi, Heidi,
Oânze berhen bin an zee.

Die Hiedi die kwam uut Tirol en a ‘t ut ier hoed nî d’r zin,
Me da d’r ier kin berhen bin, da goeng t’r bie eur nie in,
Ik zei ‘t is ier een eiland,
Bie allèèn berhen an de kant,
Mie d’r achter èèl veel zee en eel vee zand.

Heidi, Heidi,
Oânze berken bin an zee.

An die Zeeuwse zee en berhen hoeng die vakantie èèl snel om,
En nea een week of twee most die Heidi wee ni Tirol verrom,
‘K wier deur verdriet overmand,
Ik vroeg eur om eur hand,
‘K zei Heidi bluuf bie mien ier in Zeeland.

Heidi, Heidi,
Oânze berhen bin an zee.

Die beslissing die viel veur die Heidi, toch nog echt nie mee,
Ze von mien we een leuke vent, mè a toch ok heimwee,
Z’eit thuis overleit,
En uiteind’luk ja ezeit,
Die Heidi dat is noe mien Zeeuwse meid!

Heidi, Heidi,
Onze berhen bin an zee.

Tekst: Janet de Schipper-Priem
Uitvoering door: Surrender.
terug naar Stik Hewoon

Deze pagina is bijgewerkt op