23 oktober 2012 |
de Volkskrant op het web |
Het eeuwige leven
KEES KORBIJN
1926-2012
Zijn maatschappijkritisch repertoire bleef zanger Kees Korbijn tot het laatste moment uitdragen.
Kees Korbijn was de andere zanger uit Katendrecht in Rotterdam. Die ene - Johnny Hoes - overleed vorig jaar. Korbijn, die in de jaren vijftig met Hoes optrad, is op 9 oktober overleden in zijn woning in Tuindorp Vreewijk. Hij is 86 jaar geworden. Als hoogbejaarde zangers zongen ze samen nog op een van de laatste verjaardagen van Johnny Hoes in het Witte Paard in Vreewijk het lied Een roos kan niet zonder zonneschijn.
Korbijn aasde nooit op bet commerciële succes van Hoes. Hij had geen hit zoals Och was ik maar bij moeder thuis gebleven en richtte geen eigen platenmaatschappij op. Hij bleef zijn verdere leven juist de volkszanger uit Rotterdam die op vaak humorvolle wijze de noden van de arbeiders aan de orde stellen. De SP bleef hem nog tot zijn dood koesteren als een van de artiesten die de gevoelens van hun achterban uitdroeg. 'Als je uit een rood nest komt, dan verdraag je onrechtvaardigheid niet - ook al word je honderd', zei hij in de krant van het Ouderenplatform van deze partij.
Korbijn speelde bijna zeventig jaar in de kroeg, maar de laatste jaren ook op braderieën, bejaardentehuizen en wekelijks in zijn bijdrage Blik op de Weg bij Radio Rijnmond. Korbijn groeide als enig kind van een Rotterdamse havenwerker op in een 'armoestraat' in de vooroorlogse wijk Bloemhof die deel uitmaakte van Feijenoord. Heel jong zag bij een keer op straat drie mannen met een gitaar zingen. De hele buurt stond er omheen. 'Vanaf toen wist ik: dit wil ik ook. Ik zou niet zoals pa in een ketelpak werken.'
Hij speelde zijn eerste 'versjes' in de Hongerwinter van 1945 in ruil voor twee boterhammen met stroop. Na de oorlog begon hij te spelen tussen de zeelieden en prostitués die zich iedere avond verzamelden in de kroegen in de wijk Katendrecht. Hier - 'op de kaap' - ontmoette hij in 1953 ook Johnny Hoes in de Michiel Bar. 'Een man met een hoedje vroeg of hij mijn gitaar even mocht lenen. Hij begon wat te spelen en vroeg of ik een liedje van hem wilde zingen. Dat bleek Hoes te zijn.' Een jaar later nam Korbijn zijn eerste plaat op. Begin jaren zeventig kwamen steeds minder zeelieden naar de stad, omdat de boten afmeerden in Europoort. Katendrecht ging als uitgaanscentrum ten onder. In 1974 stopte Korbijn met zijn dagelijkse optredens in de Michiel Bar.
Hij schreef het nummer Niemand heeft je ooit gezien, dat in de uitvoering van Helga een top-40 hit zou worden. Korbijn ging in het land optreden met het Asoosjale Orkest, naast Bots een van de groepen die in de jaren zeventig met een maatschappijkritisch repertoire succes wist te halen. Bekende nummers waren Wat is de mooiste letter van het hele ABC? Dat is W van WW, Dokter van de ziektewet en Meisjes van het naaiatelier. Ze traden op bij de omroepen als de VARA, de AVRO en de NCRV 'En als je op televisie kwam, dan ben je goed', riep Korbijn wel eens verontwaardigd.
De belangstelling voor het maatschappijkritische repertoire verflauwde in het yuppietijdperk van de jaren tachtig. Maar Korbijn bleef optreden. De voorzichtige wederopstanding van Katendrecht maakte Korbijn de laatste jaren nog net mee. Samen met saxofonist Jos Valster trad hij diverse keren met veel succes op tijdens de Nacht van de Kaap. Korbijn kon altijd nog worden opgetrommeld vooreen actie of het nu om het behoud van een buslijn in in Charlois ging, de dreigende sloop van Vreewijk of acties in de thuiszorg, in september zou hij op grootse wijze zijn 70-jarig artiestenjubileum vieren. Dat kwam er niet meer van. Maar in het ziekenhuis pakte hij zijn gitaar en liet de hele zaal meezingen. Net als vroeger.
