MÊE DE WIND IN JE N'ÂAR

Mêe de wind in je n’âar zon of regen, kiek ik over de Schelde iedre k’jeer,
Zien’k de vlamm’n van de dow â van verre en de golven die gâon zô tekjeer.
Van die grote en kleine vrêmde schepen, varen op t’gemakje vôobie,
En dan zîen d’r oek mensen die ân fietsen, wâ dâ je dan ziet, dâ weet je soms nie.
K’zien de veugels,en k’ôôr ze oek fluiten, Ier in dâ prachtige gebied,
Ja , momenten moe je pakken, altied zelf, wân un ander doet ut nie.
Dâ zîen zeker mooie dingen in ut leven, mâ je moe ze willen zien,
Pak ze vast, en koester ze, al is’t mâar even, un herinnering , misschien.

Refrein:
 zwerf je jêel de wêreld rond, Ier ei.je jêêl vêê rust,
Wân zeg noe jéerluk, dâ gâot toch niks boven ônze kust,
De reuke van de zjêe, ut pas gemââide gos, de reuke van zôvêe,
Schulpen râpen op ut strand, of zitten in ut gos.

K’zîen vêê mensen die ân lachen, mâ k’zîen d’r oek,
Jâ k’zîen d’r oek mêê vedriet,
Volgens mîên zîn d’r jêêl vêê mensen j”êênzââm,
Of zîe dún ander dâ noe nie,
Kiek nâor un kind, onbevangen, onbezuregd, jâ d’âs echt,
Zô puur en zô j’êêrluk, en zô zûver, kieken nie wâ dâ goed is of slecht,
Wân wâ dís noe un prâotje, wâ dís noe un lach,
kân zô voornââm zîn, oek â zeg je mâ gedag,
Je leef mâ j’êên k’jêêr.. en â t’âmâ verrekt.. ei toch vôô un ieder, un bîtje respect,
Wân t’zingen in je n’eigen tâol is’t leutigst, dâs ut t’mooiste wâ t’r is,
K’ôôp ân judder ut verstâon en begrûûp’n , anders leg ik wel uut,,oe â t’is.

Refrein

Wân zingen in je n’eigen tâol is ’t leutigst, dâs schôônste van de dag
K”ôôp â judder t’verstâon en begrûpen, Ik’bîn blieje dâ tâ gewôôn nog mag
K’bîn blieje dâ tâ gewôôn nog mag !!

Refrein

Tekst: Nelly Dieleman, Hoek
muziek: Marc Verschelden

naar Nelly Dieleman

Deze pagina is bijgewerkt op