IESDER EN SPIEREN

Wat stampe je, joengers, wille je vóórt?
Den dag naeder(t) z’n sluuten, ’t is naejaer.
Ik wete ‘t: je wille een ommekeer nog.
Allá dan, m’n beêstjes, dan gae me.
Een wèrkdag is z’n stroô straks waerd
en julder zweêt mag nie drooge.
Plant neer jen ’oeven, aoltoôs bedaerd,
dan kere me ’t onderland boven.
Den blauwen, de lieren, den bruunen, de vos,
ze kamme ’t land pront in veuren.
’t Zout op de lanken, leie z’in ’t tuug.
Een vierspan: iesder en spieren.

Een paerd is een paerd is een paerd is een paerd
en achter dat span gaet er eên, vast en vrie.
Mae ’t vierspan verdwient – en
daer ’ange de lienden
(en) de ploeg komt achter de trekker.

’Ier of daer in een weie dae vin-je ze nog
een stik of-t-wat tuugpaeren.
En d’r ’ang nog een greêl in een schuure kapot
mae dat is wè te maeken.
‘et Leer, dat zette m’ in ’t vet overnieuw
en gos, dat zu’n z’ ook nog wè zaoie.
En wacht mae toe ’t land kapot is gemaeld,
de gasolie en diesel verbooie.
Dan roepe z’ om julder, m’n vierspan.
Dan is ’t tied en spanne me in
De ploeg op de slee, ’out en iesder.
En op ’t veur’oôd verwachte meêuwen ons wì

Een paerd is een paerd is een paerd is een paerd
en achter dat span gaet er eên, vast en vrie.
Mae ’t vierspan verdwient – en
daer ’ange de lienden
(en) de ploeg komt achter de trekker.

Wapp’rende maenen, uut de neuzen blaest damp
de beênen vierkant in d’ aerde
een lief as een tank, de zunne die zakt
De wind stae koud tegen ons aessem.
Mae voel je de waermte van ulder lief
en ruuk je ’oe as ze zweête?
Een vaert, en op ’t veur’oôd mag ik en mag jie
wat blaeze en dan gaen me keere.

Wat stampe je, joengers, wille je vóórt?
Den dag naeder(t) z’n sluuten, ’t is naejaer.
Ik wete ‘t: je wille een ommekeer nog.
Allá dan, m’n beêstjes, dan gae me.
Een wèrkdag is z’n stroô straks waerd
en julder zweêt mag nie drooge.
Plant neer jen ’oeven, aoltoôs bedaerd,
dan kere me ’t onderland boven.
Den blauwen, de lieren, den bruunen, de vos,
ze kamme ’t land pront in veuren.
’t Zout op de lanken, leie z’in ’t tuug.
Een vierspan: iesder en spieren.

Tekst: Jan Zwemer, Serooskerke
(Naar: "Heavy horses van Jethro Tull)
uitgevoerd door Dingeman de Visser

naar Jan Zwemer

Deze pagina is bijgewerkt op