DE BALLADE VAN KOUWEPOLDER-KO

REFREIN:
Wan van die koue in dien polder
Kreeg Ko de kolder
In z'n kop
Toen zag tie een êêle mooie folder
Doa stong'n schôône wuuv'n op.

Ko weunden in de Kouwepolder
De Kouwepolder op d'n Oek
Sloap'n dêê tie doa op zolder
Onder vier dekes en een doek.

Ko wou zôô gern een bitje wermte
Een bitje wermte vôô z'n lief
Wan z'n gebêênte en gedermte
Die stong'n van de koue stief.

Ko gieng gewaopend mêê dien folder
Noa 't reisburo van Neelemans
't Was een êêl ende uut die polder
Moa t'was Ko z'n leste kans

Bie 't reisburo oan ze vêê keuze
Ko wier 't er soms wa duuzlig van
Ie wreef geregeld nest z'n neuze
En koos uuteindlik vôô Taiwan.

Da in Taiwan, zo docht ons Kootje
Jaogen ze de kouwe uut m'n lief
Mêê zôôn lief meissen in een bôôtje
Kom ik vast aan m'n gerief.

Tuus gieng Ko 't overdienken
Z'n oar stong rechte op z'n kop
Ie zat te zwêêt'n en te stienk'n
En docht: oe zeg ik da wêê op.

Ko is toen moa tuusgebleev'n
En ei de zomer afgewacht
Toen scheen de zonne soms wè even
En Ko voeld'n wêê nieuwe kracht

Vôô da de winter was gekommen
De Kouwepolder schroal en leeg
Oa Ko een schôône jonge blomme
Die a mee t'm in de koetse steeg.

't Kon buut'n toen zo koud nie ziene
Mêê êêl vêê blommen op het roam
Ko kroop êêl dichtjes tegen Siene
En da was toch zôô oangenoam.

Doa bin ook kindjes van gekomm'n
Een stik of vuuve wel ochèrm
Da wierén oama schôône blommen
Die moakt'n die Kouwepolder wèrm.

REFREIN:
Mee al die wèrmte in dien polder
Kreeg Ko z'n koue
Onder de knie
Z'n wuuf was beter dan zo'n folder
Ko zei: de wermte, da bin jie.

Tekst: Jan Lauret, Middelburg

naar Jan Lauret

Deze pagina is bijgewerkt op