Vremd volk

De waereld die was blank, een bitje éénkennig ee,
Toen viel de regenboge in duuzend kleuren nî benee.
Het wier êên mengelmoes van blank, zwart, geel en road.
Z'oa oal een stikje regenboog' in d'r arte en op d'r 'oad.

't Gaf êêst een groate schrik, wan op de Goese mart,
Di liepe ineens Chinezen en Afrikaners pikkezwart.
Een Indiaan die oa een Arabier ontmoet:
Een waereldpolonaise, ja het was een bonte stoet.

Op het Afrikaanse ritme en een inheemse fluit,
Danst een boer op klompen mie een Zoeloebruid.
Een blanke blonde dame trouw mie een zwarte man.
Wat dienk j'a dî van komt ? Dî komme dambordkinders van.

Een gereformeerde broeder lopt mie een Islamiet,
Te zoeken nî de waerheid, die were z' even kwiet.
Een Eskimo lopt in een kimono uut Japan,
Draegt op z'n erm een kindje uut Afghanistan.

Een vrouwe uut Ouagoudougou die ziengt een êêl mooi lied,
Mie een Palestijnse en een Moskoviet.
De mensen maeke een krienge, geve mekoor' een 'and,
Di voal manna uut d'n 'emel en tortels langs de kant.

Het menselijk palet da's duzend kleuren groat.
Voe iederêên een plekje gin mens voalt uut de boat.
Mie z'n oalen in de ark op overlevingstocht,
Mensen stap gauw in anders bin me uutverkocht.

van de cd: "Bel-bel 't is toch vrêêd"

naar Engel Reinhoudt

Deze pagina is bijgewerkt op