24 oktober 2008 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Langverwacht album is
paars met groene stippels
ZeeBra-rockers Bennie Hek & De Houdoe's
presenteren cd in Hulst.
door Rolf Bosboom
HULST - Veel bands melden zelf dat hun cd 'langverwacht' werd. Zo ook Bennie Hek & De Houdoe's. Toch is het in dit geval weinig overdreven, want al anderhalf jaar kondigt het viertal zijn eerste complete album aan. De datum van verschijning werd keer op keer naar voren geschoven, maar morgen is dan toch echt de presentatie, in Hulst. Het paars met groen gestippelde album, zo heet het schijfje.
De band maakte 'megamelige ZeeBra-rock', zoals de titel van hun demo-cd uit 2004 luidde. Het kwartet bestaat uit de uit Zeeuws-Vlaanderen afkomstige zanger Edy van Driel (alias Bennie Hek) en het Brabantse trio De Houdoe's, gevormd door Jesse Brock (gitaar), Ries Jacobs (bas) en Joris Verstraeten (drums). Ze maken nummers in zowel het Nederlands als het Zeeuws-Vlaams. In 2006 wonnen ze de wedstrijd Zing Zeeuws en begin dit jaar trok hun carnavalsnummer Boemlala de aandacht.
Twee jaar geleden werden al plannen gesmeed voor een cd. ,,We wilden een album maken met de leukste nummers die we meestal spelen, maar ook een aantal nieuwe nummers", zegt Edy van Driel. ,,Het is lange tijd bij een goede intentie gebleven, maar uiteindelijk is het toch gelukt. En het resultaat mag er zijn, vinden wij."
De groep maakte er serieus werk van. Freddy Scheerder fungeerde als producer en de opnames vonden grotendeels plaats in de Vuurlandstudio's in Utrecht, waar ook grote namen zoals Racoon platen hebben gemaakt. Diverse gastmuzikanten, onder wie Patrick van Dorsselaer uit Hulst en Jos Neve uit Vogelwaarde, werkten mee.
Mede daardoor klinkt de band op de plaat wat 'aangekleder' dan op het podium. ,,Het geluid is wat voller, gelikter." Door een distributeur in de arm te nemen, wordt de cd landelijk verkrijgbaar. Van Driel durft echter niet te hopen op nationaal succes. ,,Al zou het wel leuk zijn als er iets gebeurt. Pannekoek mee bruune suuker is bijvoorbeeld een dijk van een speedrocknummer. Maar onze ambitie is nu vooral om meer op te treden."
Spelen in een studio bleek toch wat anders dan spelen voor publiek. ,,Vooral met zingen was het lastig. Bij de Solonaise, de bonustrack, was het moeilijk om de juiste vibe te vinden. Toen de gitarist en bassist voor mijn neus de polonaise gingen dansen, stond het er wel ineens goed op."
