22 november 2006 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Het kan een nieuw volkslied
worden voor Z-Vlaanderen
HOEK - De titel klinkt onschuldig. Zomá 'n vêsje, ofwel Zomaar een versje. Maar in haar tekst heeft Nelly Dey-Dieleman een niet mis te verstane boodschap verwerkt, waarin ze haar geboortestreek een hart onder de riem steekt.
„Zeeuws-Vlaanderen wordt heel dikwijls vergeten. Boven de Schelde denken ze dat we niet bestaan. Ik wil duidelijk maken dat we trots zijn op ons landje tussen d'Ee en Hontenisse. Dat je hier nog lekker âântjes langs het water kunt rapen staat er bijvoorbeeld ook in."
Dey (Hoek, 1956) is een pure amateur. Ze schrijft voor zichzelf, voor haar plezier. „Als het regent, dan ga ik er eens voor zitten. Dikwijls gedichtjes, dat vind ik gewoon leutig." Altijd in dialect, dat van d'n 'Oek; daar kan ze zich het beste in uitdrukken.
„Het dialect moet gewoon blijven. We praten thuis onder elkaar ook in dialect. Op mijn werk, catering in het stadhuis van Terneuzen, eigenlijk ook." Vanwege de streektaal doet Dey ook mee aan de wedstrijd Zing Zeeuws. „Ik zag het in de krant staan en dacht: ik doe gewoon mee."
Vuurdoop
Het wordt haar vuurdoop. Want gepubliceerd of voorgedragen heeft Nelly haar werk tot nu toe nooit. Eén keer stonden er in de krant een paar regels van een liedje. „Het is best spannend, die wedstrijd. Ik had niet verwacht dat ze me er uit zouden pikken."
Willy Tournois uit Eede zette haar tekst op muziek en Corien Nortier zingt Zomá 'n vésje. Dey is in de studio gaan luisteren naar het resultaat en ze is er heel blij mee. „Het is een meezinger, het refrein zing je zo mee. Het kan wel een tweede Zeeuws-Vlaams volkslied worden", lacht ze.
