2 januari 2006 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Koenckelen met een zwerdje
door Mieke van der Jagt
YERSEKE - Je hoeft geen noten te kunnen lezen, en de techniek van het marcheren doet er ook niet toe. Het enige wat je nodig hebt om in de Eerste Yersekse Koenckelpotfanfare te kunnen meestappen, is een opgewekte natuur en wat gemeenschapszin. En gevoel voor traditie natuurlijk, want de koenckelpot is al eeuwen een laagdrempelig instrument om de muizenissen van het oudejaar te verdrijven.
In Yerseke hebben ze dat allemaal in huis, dus trok de Koenckelpotfanfare zaterdag weer door het dorp; van 't Trefpunt naar Vredelust en van Vredelust naar de podiumwagen op het kerkplein, waar het hele dorp zich, gewapend met geïmproviseerde koenckelpotten aansloot bij het concert.
De traditie wil dat een bamboestokje, gestoken door een vel van varkensblaas dat over een hol vat is gespannen, gaat brommen door erover te wrijven.
Rare hoedjes
De ledden van de fanfare, de mannen en vrouwen in een groene bodywarmer met opdruk en rare hoedjes op, hebben zo'n echte pot of een staf met bekkens en een tomtommetje eraan. Maar het gaat ook heel goed met een soepblik en een stukje plastic.
Bijna alle Yersekse kinderen hebben dus vorige week zo'n koenckelpotje geknutseld, waarmee ze de fanfare op hun tocht door het dorp kunnen volgen. Bijna iedereen kan ook het koenckellied meezingen, waarin de frase 'Geef me een centje, dan ga ik voorbij', een holle is geworden. Want centjes haalt de Koenckelpotfare niet op, er wordt juist uitgedeeld en wel krupjes uitgebakken spek, oftewel Zeeuwse zwerdjes. In Yerseke schrijft de traditie voor dat de toeschouwers aan de kant een zwerdje kraken, tegen de kou en de eventuele honger.
Een langdurig evenement is het niet. Na de tocht, de concerten bij Vredelust en op het Kerkplein, de chocolademelk en de glühwein, kon iedereen tegen half vijf alweer naar de oliebollen, thuis bij de kachel.
