naar Lamaketta's
Deze pagina is bijgewerkt op
noot
april 2004
NIEUWSBLAD VOOR DE ZEEUWSE POPMUZIEK
Sommige mensen
kennen Jolanda !?Lamaketta's
Sinds de Lamaketta's hun CD 'Biet-ie Akumaai???' vorig jaar hebben uitgebracht is de populariteit van deze Terneuzense band explosief gegroeid.
Tijdens de Zeeuwse Popprijzen 2004 werd de CD uitge-roepen tot 'Beste Zeeuwse CD van 2004'. Langzaam begint men ook buiten Zeeuws-Vlaanderen deze band te ontdekken. Ondanks de drukke werkzaamheden van de leden, weet ik Heimwee Maik (Michael Harte) en Donnie Benjaminsz te strikken voor een interview.
Sjors Kuyt
Het achterste gedeelte van de woonkamer van Maik staat vol met muziekinstrumenten en -versterkers. Uit een tas steekt een trompet. Even later komt Donnie ook binnen en kunnen we beginnen. Maik is voornamelijk aan het woord, terwijl Donnie vaak bevestigend knikt op de achtergrond.
Jullie Cd is uitgeroepen tot Beste Zeeuwse CD, wat vinden jullie daarvan.
Maik: `Nou, eigenlijk vind ik de naam Beste verkeerd gekozen. Er komen een heleboel goede Zeeuwse CD's uit. Ik zat onlangs bijvoorbeeld die CD van Forcefeed te beluisteren, die vond ik heel goed. Ik zou het liever zien dat het een aanmoedigingsprijs was of zoiets. Met `Beste' heb je echt zo'n idee dat het een wedstrijd is, net als bij sport. Kijk, Donnie is bijvoorbeeld het beste in 100 meter gitaarspelen...'
Je noemt jezelf Heimwee Maik, waar komt dat vandaan?
Maik: `Toen ik studeerde in Amsterdam had ik een huisgenoot die ook uit Terneuzen kwam. We trokken het eerste jaar braaf elke week met onze zak vuile was naar huis. We luisterden altijd naar van die oude gare blues, met namen als Homesick James. Daar is die naam Heimwee Maik vandaan gekomen.'
Hoe zijn jullie ooit begonnen?
Maik: 'Donnie en ik kennen elkaar al heel lang. AI vanaf ons twaalfde zijn we vrienden of zo. Ik voetbalde eigenlijk altijd en Donnie begon wat met een gitaar te spelen. Er kwam dan vaak een gast langs met z'n gitaar, die niet gestemd stond en Donnie stemde die altijd en op den duur begon hij er ook op te spelen. In het begin speelde ik dan voetbal, maar op den duur begon ik liedjes te verzinnen. Eigenlijk waren we gewoon hang-jongeren, avant la lettre.'
Is dat ook waarom je in het Zeeuws-Vlaams zingt?
Maik: 'Ook toen al riepen we naar elkaar Lamà Ketta en Joehoe, die van mie past in die van joe! Je weet wel, van die puberale dingen. We zaten dan vaak 's avonds buiten en als ik wat verzonnen had en het riep of zong, had Donnie er meteen al muziek bij. Het is ook leuk om dat soort dingen te roepen als er mensen zijn die het niet verstaan, je weet wel, van die dingen als Da mok ok he en zo.'
Spelen jullie al lang zo als in de huidige bezetting?
Maik: `Nou, ja, dat is pas veel later gekomen. Het was ook eigenlijk niet de bedoeling. Donnie speelde al in een bandje. Het begon eigenlijk als grap zeg maar. Het was ergens in 1996 of 1997. Mijn zus kreeg een tweeling en we wilden een bandje op nemen. Die bestonden toen nog.
We hadden al wat ideetjes, dus we stapten Porgy en Bess binnen en we hebben toen gewoon gevraagd `Kan er misschien iemand bas spelen en drummen?' Toine Metselaar zei, `Nou dan drum ik wel' en Jean Paul Harreman wilde ook mee doen. Mensen hadden gehoord dat we een bandje gingen opnemen en toen het eenmaal zover was zat ook het complete plein bij Porky en Bess binnen. Vervolgens werden we een maand later gevraagd te spelen in een café. Die jongens die zeiden: `Het schijnt nogal erg leuk te zijn met jullie.' We hadden toen snel tien nummers in elkaar gezet. Dat was natuurlijk erg kort, maar dat compenseerden we dan door een loterij te houden.'
Donnie: 'Of we speelden gewoon twee keer dezelfde set'
Jullie zijn dus puur door mond op mond reclame bekend geworden?
Maik: 'Ja, nou, dat liep toen zo'n vaart allemaal nog niet. We hebben een paar keer in 't Bierwinkelje opgetreden. Dat was heel klein, Toine drumde altijd op de WC pot.'
Speelden jullie dan in een bierwinkeltje?
Donnie: `Nee, dat was een cafeetje dat zo heet. Dat zit hier op de markt. Ik denk dat we daar een keer of vijf hebben opgetreden.'
Waren jullie dan een terugkerend thema van dat café?
Maik: `Nee, maar zij waren in het begin de enige die ons vroegen. Ik denk dat we toen nog een jaar of ander half, twee, overal hebben opgetreden. Iedereen was druk met muziek bezig en we beschouwden dit als grap zeg maar. In Terneuzen kan je eigenlijk altijd wel optreden. Je loopt bijvoorbeeld Porky en Bess of Kalashnikov binnen en je vraagt of het podium vrij is, want je wilt spelen, nou dan kan je meestal wel terecht. Daarna hebben we jaren niks meer gedaan, als Lamakettas zijnde. Ik ging studeren in Amsterdam in 1997. Donnie en Jean Paul richten `Jive for your Life' op, samen met Friso van Wijck.
In 2002 wilden we een reünie doen. Een vriend van me bracht een boek uit waar wij als personages voorkomen en ter gelegenheid daarvan vroeg hij ons om te spelen. Donnie vroeg Friso ook om mee te doen, Toine ging gitaar spelen.'
Oefenden jullie dan hier thuis (wijzend op de instrumenten die in de kamer staan)?
Maik: 'Nou, dat hebben we, toen ik hier kwam wonen welgeteld één keer, met z'n tweeën geprobeerd en dan wel voor een minuut of 10. Ik had een oude versterker op de kop getikt en we speelden zomaar wat gitaar, toen de deurbel ging en de buurvrouw aan de deur stond.'
Dus de ze was niet zo gecharmeerd van jullie muziek?
Maik: `Nee, toen niet, maar ze heeft ondertussen wel onze CD gekocht. We oefenen eigenlijk bijna nooit, maar als we oefenen doen we dat bij Friso op de boerderij.'
Waar schrijven jullie je muziek dan?
Maik: `Dat gebeurt grotendeels tijdens de soundcheck. De teksten schrijf ik vaak hier thuis. Dan zit ik soms wat tv te kijken met een gitaar, en zo komen meestal de teksten vanzelf'. `Behalve Katerman dan, dat schreef ik ter plekke op een zondag ochtend, één van de zeldzame keren dat we oefenden en we zaten toen wat gek te doen. We riepen Katerman Katerman, en zo is de rest ook gekomen.'
Dat nummer Katerman klinkt wel heel anders op de CD dan de rest van jullie nummers.
Maik: `Ja dat klopt, Arno Francke, die er als laatste was bijgekomen, wilde ook iets doen op de CD. We hebben toen Katerman gewoon opgenomen met drums en bas. Arno heeft toen de bas eruit gehaald en alle partijen met synthesizers ingespeeld. De zang hebben we hier thuis opgenomen. Die kinderen die meezingen zijn mijn neefjes. Die zongen op zolder.'
Als we het dan toch over jullie CD hebben, zijn al die teksten fictief?
Maik: `Op dat van die honden na wel ja. Ik heb een vreselijke hekel aan honden. Maar het is wel grappig. Er zijn wel eens mensen naar me toe gekomen die zeiden: Ja, die Jolanda, die ken ik wel. Da's een vreselijk krapuul en andere mensen menen dan Lena te kennen. Die personages zijn volkomen verzonnen.'
Hoe hebben jullie de cd opgenomen?
Maik: 'Toine had een analoge 8 sporen recorder op de kop getikt. Een vriend van hem uit Tilburg, Tom Sikkers, wou hem wel mixen.
De opnames vonden gewoon in een schuur op de boerderij van Friso plaats en af en toe moesten er een koe of klapperende deuren worden uitgemixt. Zo'n koe klonk zo raar, dat kon je er niet op laten staan. We hadden eigenlijk niet echt grote verwachtingen van de CD. We hadden er eerst 250 van laten maken, maar ondertussen zijn er al zo'n 1300 van verkocht.'
Gaan jullie de volgende CD weer zo opnemen?
Maik: `Nee, dit keer willen we het toch wat professioneler aanpakken. Tijdens de opname van onze vorige CD had Friso bijvoorbeeld een paar tellen gemist omdat hij de rest niet kon horen en dat soort situaties willen we nu voorkomen. De volgende CD wordt in de studio van Sjak Zwiers en Paskal Jakobsen in Vlissingen opgenomen.
We hadden voor de grap een prijsvraag uitgeschreven op onze website waar mensen een titel voor onze nieuwe CD kunnen inzenden. Je kon dan een huiskameroptreden van ons winnen. We werden overspoeld met reacties.'
Een huiskamer optreden, wat moet ik daar bij voorstellen?
`Die huiskamer optredens doe ik samen met Donnie. Dat is erg leuk hoor. Een beetje muziek maken tussen het bier en de huzaren salades.'
Donnie: `Maik speelt dan contrabas. We spelen dan wel gewoon het Lammaketta repertoire.'
De teksten die je schrijft zijn in het Zeeuws-Vlaams dialect geschreven. Hoe wist je hoe je dat zo op moest schrijven?
Maik moet erg lachen. `Er is niet zoiets als een Zeeuws-Vlaams Dialect. Ik schrijf eigenlijk maar wat zoals ik denk dat je het schrijven moet. Het liefst zou ik zien dat Lhammaketta elke keer anders werd geschreven.'
Bij deze...
Voor meer info: www.lamakettas.nl.
naar Lamaketta's