24 oktober 2003 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Brakman: strijdbaar en vertrouwd
door René Hoonhorst
BRESKENS - Zoete lieve Pietje niet meer. Brakman is harder geworden. De Bressiaanse troubadour laat niet langer over zich lopen. En is meer recht door zee dan ooit. De kortste weg is nog altijd de mooiste. Voor Piet geen 'pad op zeven', de West-Zeeuws-Vlaamse uitdrukking voor het maken van onnodige omwegen en door de troubadour vertaald als onnodig moeilijk doen.
Hij mag dan 58 zijn, Piet Brakman wil graag strijdbaar overkomen. Niet als een melancholicus die terugkijkt op een mooi leven en hoopt dat hem nog wat rustige dagen resten. Maar als een man die midden in het hier en nu staat en dat aan de buitenwereld wil laten zien, en vooral wil laten horen. Dus zingt hij op zijn nieuwe, tiende, cd een protestlied over de misstand dat een normaal mens niet meer met een gerust hart een ommetje kan maken zonder dat-ie bang moet zijn een klap op z'n kop te krijgen: Ik wil bùùt'n kunnen lôôpen. In 2003 past wat reactionair, stevig taalgebruik, dus hekelt Brakman in het laatste couplet de welvaartsstaat die zijn misdadigers in de watten legt.
„Mao slao je op het gaojes,/kom jezèlf in de baojes,/doe de dief vooral geen kwaod./Compassie met de dader,/dat is al.heel normoal./Begrip en begeleiding,/ da' krieg 't ie allemaol./Nog twintig dagen werkstraf,/dat is wel nao z'n zin./Zoo ier en dao wa klussen,/en dan kiek't ie ondertussen,/of 't ie morgen bie joe moe zin." Hij haalt de regels met genoegen aan en kijkt uitdagend naar zijn gesprekspartner met een blik van 'Dat had je niet gedacht hè, dat Piet Brakman nog eens onverbloemd zou zeggen waar dat het op staat.'
Nee, natuurlijk is Brakman niet voor het spelen van eigen rechter. Hij ergert zich alleen aan de overheid die veel dingen nodeloos moeilijk maakt met allerlei regeltjes, maar niet thuis geeft als de burger een beroep op medemenselijkheid of gezond verstand doet. „De coniferen (Brakmans voor corifeeën, red.) zeggen nu te streven naar een samenleving met minder regels, verantwoordelijkheden teruggeven aan de burger. Maar het lijkt er meer op dat ze het zelf niet meer weten en zeggen 'zoek het zelf maar uit'. En dat wil ik graag in mijn liedjes en conferences aan de kaak stellen." De liedjes op de nieuwe cd De pad op zeven bewijzen dat Brakman gewoon Piet is gebleven. Geen moderne springerige beats voor zenuwlijders, geen wereldschokkende muzikale vernieuwingsdrang, maar simpele, lekker in het gehoor liggende, aangenaam vertrouwd klinkende melodietjes. Geen liedjes en wijsjes om de hemel te bestormen, maar overpeinzingen en leutigheden die voor iedereen herkenbaar zijn. En oude, tot voor kort niet meer verkrijgbare, toppers. in een aangepast jasje. 'Eigentijds' vindt Brakman zelf, maar nummers als de nieuwe titelsong 'De pad op zeven' en oude krakers als 'Jaone gao je stoepe schùùr'n' en 'De mènsen ze zeggen' laten zich niet vangen door een klok: ze zijn tijdloos.
Kortom Brakman is Back. Theaters, dorpshuizen, feestzalen; kijkt naar hem uit. Hij komt er weer aan. Onze Piet. Hij doet wel stoer, maar is het niet. Verwelkom hem en geniet!!!
