7 december 2001 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Betere verkoop dan Michael Jackson
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - De morgenstond heeft goud in de mond. Gisteren tenminste wel, voor de Zeeuwse troubadour Peter Dieleman en zijn medeproducent Jan Geys. Gedeputeerde van cultuur Gert de Kok begon zijn werkdag met de uitreiking, aan hen, van de eerste gouden Zeeuwse streektaal-cd voor het album Zeeuwse Kerst. Een plechtigheid met een knipoog, erkende Dieleman.
De troubadour die al zijn liedjes in het Zeeuwse dialect zingt, had een eenvoudig rekensommetje gemaakt. Een artiest krijgt een gouden plaat als hij veertigduizend exemplaren van zijn plaat verkoopt. Gemiddeld komt dat neer op ongeveer veertienhonderd exemplaren in Zeeland. Albums met liedjes in Zeeuws dialect worden vrijwel alleen in Zeeland verkocht, maar dikwijls gaan er aanzienlijk meer dan veertienhonderd exemplaren over de toonbank. Zo zijn van Dielemans Zeeuwse Kerst vijfentwintighonderd exemplaren omgezet. Maar een gouden plaat, ho maar. "Ik heb wel eens naar de platenzaken gebeld", zegt Dieleman. "Als Golden Earring en Surrender tegelijk een nieuwe cd uit hebben, worden in Zeeland van de plaat van Surrender drie keer zoveel exemplaren verkocht. Landelijk mag dat niet zo zijn, maar hier verkopen we beter dan menige wereldact. Ik verkoop meer cd's dan Michael Jackson in Wilhelminadorp."
De uitreiking van de gouden cd was eigenlijk daarvoor georganiseerd, om aandacht te vragen voor het onbekende succes van het Zeeuwse lied. "Het is natuurlijk publiciteit", aldus Dieleman. "Zo doen platenmaatschappijen dat ook. Stokt de verkoop bij een bekende artiest, dan roepen ze ineens: 'Hé, de plaat is goud', en hup de belangstelling is er weer. Ik dacht: 'Dat moeten we in Zeeland ook een keer doen.' Eigenlijk ben ik natuurlijk niet de eerste en niet de enige die zo'n gouden plaat zou moeten krijgen." Dieleman geeft toe gefrustreerd te zijn door de in zijn ogen te geringe aandacht voor het Zeeuwse product. "Uiteraard. Ik vecht voor mijn eigen product. Wij hebben geen gigantisch reclamebudget, zoals de platenmaatschappijen, dus we moeten iets anders vérzinnen."
De Kok wilde de cd graag uitreiken om zodoende nog eens de aandacht te vestigen op de pogingen van het provinciebestuur het Zeeuws als streektaal erkend te krijgen. "Door liedjes als die van Dieleman leren mensen dat ze zich niet hoeven te schamen voor het Zeeuwse dialect. Het is gewoon één van de twee talen die ze spreken."
