13 december 2000 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Streekzanger begint Zeeuwse tournee met presentatie nieuwe cd
Piet Brakman heeft goesting weer terug
door Barend Pelgrim
BRESKENS - De goesting is terug. Aanstaande zaterdag, op 16 december, geeft Piet Brakman in het Oostburgse Ledeltheater de aftrap van alweer een rondje Zeeland, dat hem langs praktisch alle grote en kleinere podia, gemeenschapshuizen en dorpszaaltjes zal voeren. Bij die gelegenheid wordt zijn vijfde cd officieel ten doop gehouden. Eind '99 was de pijp leeg, maar Piet Brakman heeft er weer zin in. "Ik had het gevoel dat optreden werk was geworden."
De 55-jarige streekzanger en conferencier Brakman heeft zich net als medio jaren negentig een jaartje teruggetrokken in de luwte. Het resultaat van zijn artiestieke sabbatsjaar, het album Land zonder bergen, is net afgeleverd bij zijn woning in Breskens. Het werd onderhand wel weer eens tijd om nieuw materiaal op geluidsdrager te presenteren, vindt ook hijzelf.
Zijn vorige cd Alles uut De Kasse dateert alweer van vier jaar terug. Met dat programma trok hij drieëneenhalf jaar door de provincie. Weliswaar niet met de optredensfrequentie van pak 'm beet een Youp van 't Hek, maar toch ieder weekend de weg op. "Je draait gemiddeld vijftig tot vijfenzeventig optredens per jaar. Het speciale gevoel was weg. En ik pas ervoor om op de automatische piloot te gaan zingen en spelen."
Zijn nieuwe cd telt veertien nieuwe nummers en één klassieker (Bresjes 17, Brakmans' ode uit 1980 aan het vergane gelijknamige Bressiaanse visserschip), die speciaal voor zijn vaste schare toehoorders nu eens op compact disc is geperst. Traditiegetrouw zijn de muziek en teksten nagenoeg allemaal van eigen hand, alleen de muziek voor Elke zondag dienkt Opa leende hij van folk- en countryzanger Kris Kristoffersen ("een schitterend nummer"), terwijl Jezus in dezen Tied een Zeeuwse bewerking is van de song van de Limburgse kleinkunstenaar Arno Adams. Het instrumentale deel is compleet ingespeeld door Brakman zelf, alleen voor de steelgitaar is een beroep gedaan op de Schoondijkse snarenvirtuoos Peter de Smet.
Kenners van het Brakman-repertoire weten wat ze van de Zeeuws-Vlaamse bard kunnen verwachten. Ongecompliceerde, vermakelijke liedjes, leunend op country en folk, die de luisteraar onherroepelijk een glimlach ontlokken ('k Bin ondenveg noa Truzement), afgewisseld met nummers waarin alledaagse situaties en de eigen streek worden geschetst (Klein-Kind of Van dóódgewone dieng'n), en met hier en daar een schaamteloze tranentrekker (Ouders van nu). Het titelnummer van het album, Land zonder bergen, is misschien wel illustratief voor datgene wat Brakman zijn gehoor wil voorhouden: geluk zit in kleine dingen, kijk naar het moois in je omgeving. Brakman: "Ik wil alleen maar laten zien, dat het niet nodig is om steeds maar meer, groter en hoger te willen."
Zaterdag wordt in Oostburg de cd officieel overhandigd aan burgemeester C. van Liere van Sluis-Aardenburg en wethouder L. Wille van Oostburg. De optredens van Brakman blijven voor hem als artiest echter ook een uitgelezen kans om in te gaan op de actualiteit en bekende of minder bekende Zeeuwen op de hak te nemen. "Het wordt me ook op een presenteerblaadje aangeleverd, om tussendoor de streekpolitici en hun uitspraken voor het voetlicht te halen. Ik bedoel: wie verzint dat nou, Zeeland op de kaart willen zetten door de Tour de France door die Westerscheldetunnel te sturen? Daarom dacht ik ook: dan zal ik Retranchement maar eens op de kaart zetten met een liedje ('onderweg noa Truzement'). En het werkt, want iedereen zingt het spontaan mee, ook al hebben ze nooit van het dorp gehoord."
