21 december 2009 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
MUZIEK Heinkenszand viert tweede editie
van het Dialectpopfestival Nederland
In Brabant komt het
goed met DFN
door Gijs Kamphuis
HEINKENSZAND - Het is tekenend voor de avond, afgelopen zaterdag in congrescentrum De Stenge in Heinkenszand. Tijdens het optreden van de Brabantse feestband WC Experience, de latere winnaar van de titel dialectband 2009, is het polonaise lopen. Een zaal verder, waar de Haagse formatie de Rčgáhs op het podium staat, zijn de toehoorders letterlijk op een hand te tellen. De tweede editie van het Dialectpopfestival Nederland (DFN) is gezellig, maar kent ook een aantal 'eenzame momenten' doordat de publieke belangstelling tegenvalt.
De deelnemers vinden het stuk voor stuk een leuk initiatief, het publiek dat er is, zo'n vijfhonderd mensen, vermaakt zich prima en de organisatie verwijt zichzelf niets. Toch had iedereen op meer gehoopt. Want liep de belangstelling vorig jaar al niet over, deze keer is het echt dramatisch omdat bij de opzet van het feest is gerekend op minimaal vijftienhonderd bezoekers. „We steken het maar op het weer", probeert organisator Kees Wondergem. „Volgend jaar gaan we met DFN naar Brabant, dan komt alles goed. Zie het maar als een opmaat voor volgende jaren." „Wij stoppen niet!", vult medeorganisator Ron de Vos strijdlustig aan.
Wondergem en De Vos hebben, net als vorig jaar, vier podia opgebouwd. Op twee ervan is de programmering gelijktijdig. De bands moeten elkaar dus beconcurreren. Iets wat ontaardt in een oneerlijke strijd. Zo staat het Groningse Tunebone tegenover het thuisspelende Surrender. De Zeeuwen hebben een volle zaal, de Noorderlingen moeten het doen met vijf luisteraars.
Tunebone-zanger Jan Sleumer baalt er van, maar is een echte 'Grunneger' en dus stoďcijns nuchter. „Het gaat erom dat wij goed willen spelen en dat hebben we gedaan."
En terwijl het meisje van het broodjeskraam opzichtig gaapt krijgt in de sporthal WC Experience het vuurtje wel aangewakkerd. Het zal de Brabanders een zorg zijn of ze voor tien of voor tienduizend man spelen, het moet feest zijn. Gezien de avond is de uitverkiezing tot dialectband van 2009 dan ook terecht. Gitarist Arjan van de Broek is er mee in zijn nopjes, maar vooral verrast. „ Ik wist eigenlijk niet eens dat we meededen. Maar nu we hebben gewonnen is het natuurlijk wel erg leuk." , Raymond van het Groenewoud mag hierna het festival afsluiten. De Belg mag dan pensioengerechtigd zijn, op het podium is daar weinig van te merken. Zijn 'Je Veux de l'amour' is nog even krachtig als voorheen.
