21, Jaargang 6, nummer 1, maart 2009 |
Brabants op het web |
Dialectpopfestival
Joop van den Bremen
Voor één dag was Heinkenszand het epicentrum van de streektaalpop in Nederland. Twaalf bands uit het hele land trokken op 27 december 2008 naar het dorp in de Zak van Zuid-Beveland, in de hoop zich na afloop de ‘Beste dialectact van 2008’ te mogen noemen. Fans reisden per bus met hun idolen mee om ze aan te moedigen en natuurlijk om er voor te zorgen dat ze die titel echt gingen veroveren.
Twee enthousiaste dialectpopmuzikanten, Kees Wondergem en Ron de Vos, namen het initiatief voor het Dialectpopfestival. Om subsidies en sponsorgelden te vergaren riepen ze de Stichting Nederlandse Streektalen en Dialecten in het leven. De rijks- en de gemeenteambtenaar gedroegen zich verder als ware ondernemers om de uitvoering, entourage en programmering van het festival mogelijk te maken. Een deel van de kosten nam het tweetal voor eigen rekening. Hun doel was om de dialectmuziek over de provinciegrenzen heen te tillen. “We zien, bijvoorbeeld hier in Zeeland, dat ‘Surrender’ al twintig jaar volop speelt,” zegt De Vos, “maar we komen daarmee nauwelijks de provincie uit.” Een competitie moest het doel realiseren. Een jury nomineerde, aan de hand van ingezonden demo’s, uit vrijwel iedere provincie een band voor de wedstrijd.
Verder stonden naast de deelnemende pop- rock- en hiphopformaties enkele publiekstrekkers op het festivalprogramma. Syb van der Ploeg en de ‘Band Zonder Banaan’ vervulden die rol nadrukkelijk. De Brabantse band liet zich vooral van zijn Nederlandse zijde horen, maar af en toe legde de zachte 'g' toch de ware wortels bloot. Met allerlei muzikale en visuele gimmicks bevestigde BZB zijn reputatie als feestband.
‘Vledder’ draaide mee in de competitie en liet ook horen dat muziek feestelijk kan klinken. De saxofoons, trompet en trombone legden daarvoor een uitstekend fundament. Het tussendoor spelende accordeon accentueerde daarbij de Brabantse gezelligheid. Een bijna letterlijke line-up van het octet zorgde voor een prima contact met het publiek. Het viel op dat de meegereisde fans uit Oploo en Sint Anthonis niet alleen stonden. Veel niet-Brabanders bleken die feestelijke muziek eveneens te waarderen.
Naast de volbloed Brabantse bands was: ‘Bennie Hek en de Houdoes’ van de partij. De zingende Terneuzenaar en zijn drie begeleidende Brabanders, sloten hun sessie af met een lied waarin ‘houdoe’ een belangrijke rol speelde. In november won de Zeeuws-Brabantse formatie nog de liedwedstrijd ‘Zing Zeeuws!’. Deze keer viel het kwartet, evenals ‘Vledder’, buiten de prijzen. Winnaar werd ‘Van Wieren’. De vijfmans formatie die oorspronkelijk ‘Thin Air’ heette, won in 2005 de Friese wedstrijd 'Liet' en stapte daarmee van het Engels over op het Fries. Niet alleen de jury maar ook veel niet-Friezen konden de zang van de sympathieke frontman en zijn muzikale makkers wel waarderen.
De opzet van de initiatiefnemers is geslaagd. Er was volop gelegenheid om naar de muziek uit andere provincies te luisteren, al waren de teksten moeilijk te volgen. Of het dialectpopfestival volgend jaar weer plaatsvindt, is onzeker. Wel staat vast dat het niet in Zeeland zal zijn. De 1500 bezoekers die de zalen en de tent gezellig vulden, blijken toch een te magere basis om het festival te dragen. De Vos: “Het moet meer centraal want er is meer publiek gewenst.” Noord-Brabant is een van de provincies die als mogelijke speellocatie wordt genoemd. Dat zou leuk zijn, want met dit festival haal je weliswaar een grote verscheidenheid aan soms onverstaanbare streektalen in huis, maar vooral veel bands met uitstekende muziek.
