TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 72, december 2000 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
STREEKTAALMUZIEK
De nieuwste cd van Reboelje (Marista MCD 5890): De oere o (het uur u) is het eerste deel van een tweeluik. Niets meer dus dan een dubbel-cd die in twee delen wordt uitgebracht. Na de opening lijkt er enige tijd sprake van kerkmuziek als zich nadrukkelijk een orgel manifesteert. Toch veranderen de nummers regelmatig van karakter. Summersliep kenmerkt zich door een blue grass-effect. Doch de Raaie begint als een trucker song, maar eindigt met zeer strakke drumeffecten. Hein en Fromme folk zijn popgerichte nummers met naar middle of the road nijgende loopjes. De tracks Orloichstiid, Nim mij mei en Hark, Hark zijn daarentegen weer nummers zoals we van de ruige Friezen gewend zijn. Ook hoor je af en toe zwijmelmuziek waarbij golvende en brandende aanstekers uitstekend passen. Ook eerder uitgebrachte nummers (o.a. Marije Maria) passeren hier opnieuw. De harde muziek lijkt iets milder te klinken. Reboelje blijft in alle gevallen een groep die de Friese taal als middel gebruikt, maar de muziek steeds het vertrekpunt laat zijn.
De Drentse Kopstubbers hebben met hun tweede cd Zummerfeest (Kopstubbers, KS02) het concept van de Hondsrug-blues verder uitgebouwd. Met minimale akkoorden, opgevuld met exotische ritmes, laten de muzikanten horen dat de Cubaanse golf ook niet aan Drenthe is voorbijgegaan. Hoe simpel hun blues wordt opgebouwd, blijkt duidelijk uit Recept veur de Blues. Daarin worden de akkoorden niet alleen muzikaal maar ook tekstueel van A naar B en van B naar E geleid. De muziek is niet alleen Ienzoam en ellendig, want soms wordt er flink op los geïmproviseerd. De droge humor van de Drenten wordt hier en daar gemengd met poëtische gevoelens, zoals in de titelsong: 'Heur hand streelde mien buddy seat - En ik streelde de heure'. Maar ook de ernst krijgt een plaats zoals in Snel as de wiend: ('De dood is een beloning en het leven is een straf') en in Openbaorings van Jannes. Met de soms naar enig puberaal gedrag lonkende teksten lijken de veertigers hun eeuwige jeugdherinneringen te hebben herontdekt. Ook op deze cd blijken de Kopstubbers dus nog steeds niet volwassen. Van mij mag dat gerust nog lang zo blijven.
De zanger Peter Dieleman speelde al langer met de gedachte om zijn kerstervaringen vast te leggen. Dat is op zijn cd: Zeeuwse Kerst. (Stichting Mijn Jas SMJP 0004) ook gebeurd. Dieleman heeft blijkbaar zitten dubben hoe hij de cd muzikaal moest vullen en dat ook letterlijk gedaan. Bijna alle instrumenten: akoestische en elektrische gitaar, bas, banjo, dobro, toetsen en percussie speelde de troubadoer uit 's-Gravenpolder zelf in. Het gevolg is dat deze cd muzikaal toch wat minder gevarieerd is dan zijn laatste producten. Veel country-klanken deze keer. De teksten zijn - als vanouds - gevuld met de nodige ironie. Op deze kerst-cd staat geen enkel echt kerstlied. Toch ademt ieder lied de kerstsfeer op een of andere manier goed uit. De eenzaamheid met kerst, het kerst-kindergevoel, de sympathie met de herders op hun Blôôte voeten in sandalen en natuurlijk ook de inontvangstname van het Kerstpakket. Veel Zeeuwen zullen deze cd binnenkort inderdaad tussen de babbelaars in hun eindejaarspakket vinden. Eén ding ontbreekt daarbij echter. Dat zijn de teksten. Maar die zijn gelukkig via internet (http://people.zeelandnet.nl/dlm) te downloaden.
Gé Reinders heeft een mini-cd D'n Haof (Fennek FN-CD-7) uitgebracht. Naast de titelsong staan er twee tracks op waarin het Metropoleorkest o.l.v. Dick Bakker de zanger heeft begeleid. De eerste betreft een nieuwe uitvoering van Blaosmuziek. In de tweede praktiseert Reinders een stukje muzikale ontzuiling. Kruutsbeeld op 't kruutspuntj werd n.l. gebruikt voor de NCRV-cd 'De tien geboden'. Het laatste nummer is De sjtad sjleup waarbij de Russische accordeonist Oleg Fateev is ingeschakeld. Met dit korte cd-tussendoortje bevestigt Reinders zijn plaats op het concertpodium. Zijn teksten en muziek blijken daarbij uitstekend gereedschap.
Arno Adams komt uit Belfeld, bij Venlo. Hij treedt al meer dan tien jaar op en heeft nu zijn eerste cd: D'r is gen verschil (Villa Records, C-8183) uitgebracht. De teksten en muziek geven zijn kijk op de wereld weer. Die visie is voor een belangrijk deel op weemoed gebaseerd maar zeker niet alleen. In zijn wereldbeschouwingen kiest hij zichzelf vaak als vertrekpunt. Zoals in zijn beschrijving van zijn bezoek aan De houfstad: 'Wij waren boeren tussen dope, bier en hoeren'. In zijn lied over de relatie tussen eenzaamheid en Sint Maarten nijgt hij naar een beschrijving van de zelfkant evenals in Johnny. Soms doet hij aan provinciegenoot Gé Reinders denken. Maar in andere tracks zingt en speelt er weer een eigen Arno Adams. Zijn begeleiders Collie Fransen (toetsen), Léon Bartels (basgitaar), Ruud v.d. Pol (Drums) en Ton Clout (elektrische gitaar) ondersteunen hem daarbij uitstekend. Die muziek legt een blues-rock basis onder rustige liedjes die hier en daar aangevuld worden met Caribische invloeden. Ook gastmuzikant Marcel Joosten (saxofoon en dwarsfluit) drukt op die afwisselende begeleiding een belangrijk muzikaal stempel. Het resultaat is een interessante debuut-cd, die het waard is om een vervolg te krijgen.