Tijdschrift voor folk en volksmuziek |
nummer 32, september 1980 |
Mie Katoen
EN ONS MOEDER HI GEZEEJD..
CROSSROAD CR 478.302
Mie Katoen is een volksmuziekgroep uit de Meijerij, bestaande uit Jan en Ans Brands en Ben en Geno(veva?) Hartman. De eerste twee zorgen vooral voor de vokale, de anderen voor de instrumentale inbreng. De groep hoort duidelijk thuis in het hoekje van 't Kliekske, de Vlier, Jan Smed en dergelijke, herinnert vooral aan de eerste van die drie, maar is gelukkig duidelijk veel meer dan alleen maar een navolger. Zowel de keuze van het repertoire als het gebruik van de instrumenten maakt Mie Katoen tot een prima groep, waarvan de verdienste niet zo zeer in de originaliteit maar wel degelijk in de kwaliteit zit. Vooral het doedelzak- en draailierspel van Geno is uitstekend en het akkordeonspel van Ben 'draagt' een groot deel van de nummers . Veel heeft men in de Meierij opgetekend, de rest komt uit boeken. Het inlegvel bevat een goede bronvermelding, maar is verder helaas niet erg informatief. Er worden veel - best leuke - grapjes gemaakt, maar die doen het beter tijdens een optreden: nu is het vooral verwarrend. Mie Katoen heeft ook een dansgroep, wat tot uiting komt in een aantal heel bekende Nederlandse dansmelodieën. Hiervan is de Baonupstekker niet erg origineel, maar wel bijzonder mooi gespeeld, terwijl men bij Jan Pierewiet juist voor een minder bekende melodie heeft gekozen. Van de zangnummers is eigenlijk alleen Toen Ik Jong Was vrij bekend: dat is namelijk het stapellied Kriele, maar ook hier heeft Mie Katoen gekozen voor een onbekende versie. Hoogtepunt is wat mij betreft de prachtige medley Wij Maken een Kringetje/ Maseurtje Ga Je Mee. Naar mijn smaak is er wel veel gebruik gemaakt van echo bij de opnames. Wat selektiever had best gekund. Bij de samenzang klinkt het overigens heel mooi en vooral in het titelnummer, een grappige parodie op Lullaby of Broadway. Jammer is dat de plaat heel moeilijk te krijgen is, zeker buiten Brabant. Het wordt tijd dat Crossroad eenst iets aan de distributie gaat doen. Deze plaat verdient dat zeker.
JAN ERIK GRUNVELD
