Tijdschrift voor folk en volksmuziek |
Nr. 32, september 1980 |
Gerard van Maasakkers
VUR DE WIND
STOOF 7461
Ik ben al jaren een groot bewonderaar van Gerard van Maasakkers. Eigenlijk al vanaf het moment dat ik hem voor het eerst bezig zag in het nu ter ziele gegane duo Maotwerk, met Fluitekruid's Marc Zeegers. Zijn eerste plaat Komt Er Mer In wordt dan ook regelmatig bij me thuis gedraaid. Helaas zijn er in Nederland maar weinigen die vanuit de volksmuziek in onze taal bezig zijn met het komponeren van eigen liedjes. Schrijnend weinig vergeleken met bijvoorbeeld Amerika en Engeland, waar de 'contemporary folk' zelfs beroemdheden heeft opgeleverd als Bob Dylan, Joni Mitchell en, in iets mindere mate, Ralph McTell, terwijl Vlaanderen haar onbetwiste koning heeft in Wannes van de Velde.
Gerard logenstraft op deze nieuwe plaat weer de stelling dat 'het in het Nederlands niet kan'. Om een andere reden aan te ge-ven: ik vermoed dat het schrijven in de eigen taal hier een goeddeels verloren traditie is, die weer van de grond af moet worden opgebouwd.
In dit licht is Gerard van Maasakkers een zeer waardevolle figuur. Hij is specialist in het ritmies inpassen van de tekst in de melodie, zodat ze samengevlochten worden tot een hecht geheel.
Deze gave buit hij vooral uit in het mooie De Wind Die Waait. Met de slepende alliteratie op de slepende (traditionele) melodie voel je de wind door het lied heen waaien.
Gerard' s meeste liedjes spelen zich af in de direkt waarneembare omgeving van de streek waar hij woont, de wisseling der seizoenen, de elementen. De kritiek die wel gehoord wordt, is dat dit een te eng kader is voor een heel oeuvre. Dit gaat bij een enkel liedje soms wel op, maar voor mij weet Gerard toch meestal dit plaatselijk-persoonlijke goed te overstijgen naar algemeen voelbare gedachtes.
Zowel in tekst als in muzikale aan pak gaat Gerard te werk met een rustige eenvoud die respekt afdwingt. Ook de medespelers op de plaat werken in die eenvoud, zodat deze nog verfijnd wordt door hun inbreng
Hopenlijk kan deze plaat de folkorganisatoren buiten Brabant ertoe verleiden hem ook eens een avond te laten verzorgen, dwars tegen de regel in dat het publiek tegenwoordig groepen wil. Gerard is het zeker waard.
WIM VAN DER ZWAN
