32, Jaargang 8, nummer 4, december 2011 |
Brabants op het web |
Cor Swanenberg
Van Barbershop naar Brabants
Jan van der Heijden hoorde ik voor het eerst in Vught bij een optreden van zijn zangkwartet 'Unlimited', een barbershopkwartet uit Best, dat voornamelijk Engelstalig repertoire vertolkte. Tot ongeveer 1988 speelde Jan in familiekring of op kleine feesten werken van John Denver en Simon & Garfunkel op zijn akoestische gitaar. Zijn repertoire veranderde vanaf 1989 toen hij prins carnaval van Ploegersland in Liempde werd.
Troubadour Piet Grilis uit zijn geboorte- en woonplaats stimuleerde hem om liedjes in het Brabants te gaan schrijven en zingen. Piet riep tijdens de zitting met luide stem: "Jongen zing toch 's verstaonbaore taol"
Dat had zijn uitwerking. Rond 1990 begon Jan op te treden met eigen dialectliedjes op de Liempdse zittingavonden. Na zijn 'regeer¬periode' bleef hij betrokken bij het carnaval.
Jan werd op Kaasteren als vierde geboren in 1948 in een gezin van negen. Vader van der Heijden speelde mondharmonica en de jonge Jan mocht daarbij zingen, het muzikale talent heeft hij van geen vreemden.
Zijn grote voorbeeld is Ad de Laat. Kasteren is een gehucht onder Liempde met de trekpleister 'Het Groene Woud', het beroemde café van Sien Pèijn, waar Jan ook heeft opgetreden als zanger van zijn eigen liedjes, o.a. met zijn neef Gerard Schalkx.
Een van zijn mooiste optredens was ongetwijfeld tijdens het laatste Lach- en Liedfestival in 2011 in theater De Lievekamp in Oss. Jan heeft een innemende stem. Hij is autodidact en leerde zichzelf gitaar spelen. De inspiratie voor zijn liedjes doet hij vooral op tijdens wandelingen. Van zijn repertoire vindt hij Blef nog efkes en Wandelliefde misschien wel het mooiste. Hij maakte twee Brabantse cd's: Vur iedereen (2001) en Tevreje (2004). Eerder stonden zijn Kerstverhaal (cd nummer 3) en Kaasteren (cd 7) al in Brabants.
Van der Heijden schat dat hij de laatste tien jaar zo'n 300 maal op het podium heeft gestaan. Hij behoort al jaren tot de vaste muzikanten in 'De Schakel' tijdens de Volkelse Liederentafel van Mariechristien. Een twintigtal jaren geleden vroeg Piet Grilis hem of hij lid van de volksmuziekgroep De Ploegadoers wilde worden. Vlak daarna overleed Piet tijdens zijn vakantie in Portugal.
Jan leerde zijn Nellie kennen in Uden en trouwde met haar in 1972. Ze woonden achtereenvolgens in Oss, Eindhoven, Best en Liempde. Ze kregen twee zoons en een dochter. Ondertussen zijn ze al opa en oma, want in 2010 werd kleinzoon Hessel geboren. Jan verdiende de kost als elektronicus, 'electronic designer bij Philips Medical Systems', om precies te zijn. Na zijn vervroegde pensioen is hij o.m. vrijwilliger in het Liempdse verzorgingstehuis.
Hij treedt op tijdens de Liempdse Boeremèrt. In zijn eigen knusse studiootje aan de Knolschans knutselt Jan aan nieuwe liedjes en gedichtjes. Zijn geestige limerickachtige versjes strooit hij tijdens zijn voorstellingen tussen de liedjes door. Een van zijn nieuwste liedjes De onmeugelijke liefde van lemes vur Niemes vertolkte hij op het laatste Lach- en Liedfestival. Daarvan werden live opnamen gemaakt en dat humoristische lied staat op bijgaande cd.
Zijn jongste liedje Jouw kleine wereldje wijdde hij aan zijn kleinzoon. Hij schreef het in het Nederlands, omdat het zo lieflijker klonk, voor zijn gevoel.
Tot slot een paar van zijn recentste versjes:
In 't Cattestraotje daor werd grif gevreeje
Menig durske werd daor ingeweeje
't Was 'n aangenaam verblijf
En 't ha nie veul um 't lijf
As ge't goed aon kost kleeje...
Mè Kerstmis herdenken we alle kèrres
Dè de geboorte van 't Jezuskiendje wer zover is
De pastoor kekt dan naor men
Alsof ik Christus' vadder ben
Want hij zi dan aalted: "God, och God, ge bent 'r ok wer 's."
Meer info: 06-416 39 443.
