30, Jaargang 8, nummer 2, juni 2011 |
Brabants op het web |
Cor Swanenberg
Voor u beluisterd
Ger Coppens,
Moeder Overste mi apostelen
Het was de laatste jaren wat stil rond Ger Coppens; de muziek stond op een laag pitje, maar zij bleef wel bezig met teksten maken. Ze had een zekere faam opgebouwd in de wereld van het Brabantse luisterlied. Samen met 'haar apostelen' repeteerde zij de laatste jaren om te werken aan een terugkomst, want schrijven en zingen staat vanouds hoog in haar vaandel. En nu heeft zij na een moeizame weg van ruim twaalf jaren ondertussen haar eigen herberg en meteen heeft Ger zichzelf een dubbel-cd met de titel Herre van Gerre cadeau gedaan. (Herre staat hier voor 'herinneringen', het was het woordje dat leerlingen onderling gebruikten voor de contactbriefjes op de kostschool die Ger bezocht bij de nonnen in Aarle-Rixtel.)
Ger Coppens is een bevlogen vrouw met velerlei talent; zij stamt uit een kasteleinsgeslacht en is waardin van herberg "t Mirakel' in hartje Boerdonk. Zij is op exact dezelfde plek geboren als waar ze nu de scepter en de pollepel zwaait, maar de behuizing van toen kan niet tippen aan het bouwwerk van nu. Jarenlang bouwde en sjouwde haar echtgenoot Jan met hulp van vele handen om uiteindelijk een indrukwekkend pand neer te zetten.
Van binnen ademt de herberg een bijzondere sfeer. De vele heiligenbeelden en de tapbieren doen denken aan de ambiance van 't Antwerpse 'Elfde Gebod'. Prachtig zijn hier de toiletten vormgegeven achter een enorme biechtstoel met het opschrift 'De Verlossing'. Ger Coppens is een fenomeen in het circuit van Brabantse artiesten. Zij zingt tussen tapkast en kookpot in haar Boerdonkse Tussenland, "waar bijna geen boer meer woont en waar de arbeiders rusten". Ger bezingt haar Boerringse bakermat met verve. Geen wonder; zij beleefde hier haar prille jeugd tussen korenbloemen en klaprozen. Als enigst kind leerde ze zichzelf vermaken met liedjes, verhaaltjes, fantasie en rijmelarij. Nog bijna dagelijks maakt ze in haar tempel notities over de gebeurtenissen van de dag en andere ingevingen.
Haar eerste lp kwam uit in 1990 en droeg de titel Vanbinnenuit. We mochten bij de onvergetelijke presentatie zijn in een overvolle Kokse Hoeve, de uitspanning van `Wimke van Oomen Toon'. Vanbinnenuit was een succes en verscheen ook al gauw op cd. In 1994 presenteerde zij haar tweede cd Levenswijzer. Na haar mini-kerst-cd Hevvie Krismis (1998) kwam in het jaar 2000 Tussenland uit. Vanaf 1994 trok ze door de provincie met congaspeler Ad van Overdijk en (geluids-)man Jan Coppens. In 2005 verrijkten Jan van Schijndel en Hent van den Heuvel (beiden leden van Kwartjesvolk) de liedjes van Ger met accordeon, banjo, mandoline, gitaar, mondmuziek, doedelzak en zang. Sindsdien brengt zij haar repertoire als 'de troubadeuse mi heur apostelen'. Ze doet dit o.m. op haar café-chantantsessies in haar herberg. Bij die gelegenheden (waarbij Jan van Schijndel haar aansprak als 'Moeder Overste') waren er altijd gasten die vroegen om een cd met haar liedjes in cafésfeer en dat heeft bijgedragen tot het besluit om de dubbel-cd te gaan maken.
Die dubbel-cd beslaat een reprise van 24 eigen liedjes waarin de mooie stem en leuke teksten van de zangeres opvallen. De nieuwe uitvoeringen ademen de stemmige sfeer van livvende muziek uit de herberg vol publiek en gezelligheid. Opvallend bij Ger Coppens zijn de links naar België; behalve de al genoemde elementen is er een Belzen hoek in haar café, waar een portret van Koning Boudewijn en een levensgrote poster van Willem Vermandere hangen. (Willem raadde Ger aan om enkele goede muzikanten bij haar liedjes te betrekken en de Belgische bard had gelijk, vindt Ger: "Ge stimuleert mekaar en ge leert van mekaar. We groeien nog steeds.")
Een andere opvallend terugkerende factor in de nieuwe productie zijn de vele verwijzingen naar het katholieke geloof: er bungelt een kruisje aan de binnenspiegel van haar oude Renault, ze bezingt de nonnekes, 't karske, 't kapelleke, de Servaas, den Bevert... We ontmoeten de pastoor in de film. Ze heeft een doopliedje en een prachtig openingslied over de Koffietoffel, dat wij eerder aan het einde verwacht zouden hebben. Ger Coppens zingt over haar omgeving. Daarmee scoort ze soms ook bij de jeugd, zoals in 'De Bunker' in Gemert.
De bijgesloten dvd is een mooi document. De zangeres verwoordt en verbeeldt daarop haar eigen biografie en de totstandkoming van het laatste product en ze neemt de kijker mee door het landelijke gebied rond Boerdonk. De waardin doet haar boodschappen bij de bakker, de slager, de groenteboer en de bloemist en lardeert haar verhaal met fraaie eigen liedjes. Ze bezingt o.m. De Koart die over homoliefde handelt en steekt met haar apostelen haar eigen Karske op in het beroemde Spijkerkapelleke in Ezzing (Esdonk), de geboortegrond van haar moeder.
Ger verrast op deze schijf aangenaam met het opzwepende lied Ring ring, I've got to sing van de onvergetelijke Ferre Grignard, die dat zong in de Antwerpse staminees. Merkwaardigerwijs werd het lied ten dele in de werkplaats van Jan opgenomen. Ger laat ons in haar eigen keuken kijken in de breedste zin van het woord. In de misschien wel iets te lange film worden sommige zaken door 'de apostelen' op het eind enigszins geforceerd herhaald.
Het is aanstekelijk te zien wat sommige mensen aan ideeën hebben en wat ze weten te verwezenlijken. Dat geldt zeker voor Ger en Jan Coppens met hun herberg met bijbehorende activiteiten en hun knappe nieuwe uitgave. Ger is van plan in het najaar met een cd vol nieuwe liedjes op de proppen te komen. Bij de nieuwe dubbel-cd Herre van Gerre en de dvd zit een verzorgd boekje met prachtige foto's.
Distributie:
Jan Coppens Elektro, tel. 0492-462453.
