28, Jaargang 7, nummer 4, december 2010 |
Brabants op het web |
Joop van den Bremen
Nader beluisterd
Spektakels! van ‘Vledder’
Misschien herinnert u zich ook nog het ‘Oploos Eerste Filharmonisch’ (OEF). De feestband die niet alleen binnen, maar ook ver buiten Brabant bekendheid verwierf. Vooral de blazers gaven de folkachtige muziek een extra feestelijk tintje.
“We trokken soms de zaal in,” vertelt oud-blazer Vin Baltussen. “Laatst na een optreden kwam er iemand op mij af en zei: ‘Ja, ik ken oew gezicht al van ‘OEF’.’ Hij noemde een optreden van misschien wel twaalf jaar geleden. ‘Jullie hadden vijf blazers en gingen het publiek in en over de tap heen.’ Toen dacht ik, ‘kijk dat is nou wat de mensen onthouden’, niet wat je voor muziek speelt.”
Van 'OEF' naar 'Vledder'
In 2002, na vijftien jaar spelen, was de fut uit ‘OEF’ verdwenen.
“We kregen of hadden allemaal kinderen. Het werd steeds moeilijker plannen met optredens,” verklaart Baltussen. “We waren in het begin met twaalf mensen. Daarna nog met zo’n acht of negen. Maar ja, het was gewoon op.”
Toch verrees uit de as van ‘OEF’ een nieuwe band: ‘Vledder’. “Dat heb je altijd in een band. Er is een aantal heel fanatieke en een aantal vindt het allemaal wel goed.”
Baltussen maakte met die enthousiastelingen een vliegende doorstart. “We zijn gelijk overgegaan. Het laatste optreden met ‘OEF’ was, meen ik, in Tilburg, maar die eerste middag zijn we met ‘Vledder’ ook onderweg geweest. We hebben het in elkaar laten overlopen.”
Behalve Vin Baltussen (gitaar en saxofoon) gingen ook Luc Cornelissen (drums), Johnny Lenkens (trompet en zang), René Rutten (toetsen) en Jos Wijnands (gitaar en zang) mee naar ‘Vledder’. Later werd het kwintet uitgebreid met Christan van Gelder (basgitaar), Bianca Cornelissen (zang) en Marian Cornelissen (zang en saxofoon). Met die bezetting staat ‘Vledder’ ook weer als echte liveband op de planken. “Absoluut,” beaamt Vin Baltussen. Dus vond hun cd-opname niet plaats in een studio maar tijdens een optreden.
Spektakel
Iedere acht maanden is er in Oploo het Proatspektakel Alle Minse. De 600 kaarten van de happening zijn binnen een uur uitverkocht. “Een op en top Brabants praatprogramma,” licht Baltussen toe. “We doen het gewoon allemaal in het dialect. We hebben allemaal interessante mensen uit de gemeente en uit Brabant op het podium zitten. We hebben live muziek en daar worden mensen ingeburgerd die hier zijn komen wonen. Dat doen we al een jaar of acht. We hadden dus het idee om een live-cd op te nemen op een plek waar we verzekerd waren van veel publiek.”
Dat gebeurde in april in de Oude Heerlijkheid in Oploo. Het leverde geen vlekkeloze opname maar wel een verzameling uitbundige liedjes op. Allemaal in 't Ploews, het dialect van Oploo dat al tegen het Limburgs aanschuurt. Daartussen enkele op personen toegeschreven liedjes zoals Bert dun blije, waarin Boer Bert zich uitleeft op zijn tractor en Janse gut danse, waarin de eeuwige vrijgezel zich opmaakt voor een feestje. Sissie is een mini-ode aan de vrouwelijke boegbeelden van de band.
Ook het nadenkertje Wie het oit draagt een feestelijk jasje. Maar in Einde van de wereld klinkt de filosoferende poëzie over een pasgeboren dochter toch wat intiemer dan in de andere liedjes. Helemol alleen (vur jou) klinkt in een volle zaal natuurlijk ook wat minder persoonlijk dan uit de tekst naar voren komt, maar het enthousiasme spat er af. In Minse, het lijflied van het Proatspektakel, lijkt zelfs het oude ‘OEF’ weer even op te duiken.
Ondanks alle feestgedruis lopen de nummers wel uiteen. De verschillende instrumenten benadrukken hier en daar de sfeer met een eigen accent. In Jong joare zijn het bijvoorbeeld de accordeonklanken die het lied een sentimenteel sfeertje meegeven.
Danse is een uptemponummer dat de stemming in de zaal duidelijk opvoert. Bovendien zitten er enkele muzikale grappen in. Het nummer staat ook al op de eerste cd maar toen zongen de beide zangeressen nog niet mee.
Vin Baltussen is de drijvende kracht achter ‘Vledder’. Zijn dagelijks werk vloeit soms over in dat van de band. Als zelfstandig ontwerper bedenkt hij mooie grafische vormen maar houdt hij zich ook projectmatig bezig met het verzinnen van allerlei dingen. “Concepten, maar ook 3D-ontwerpen, eigenlijk heel breed. Net wat mensen willen. Op mijn kantoor hier staan een piano en diverse instrumenten. Dat heb ik gewoon nodig, merk ik.”
De zee
De creatieve liedjesmaker heeft iets met de zee. In Vandaag beschrijft hij op romantische wijze een dagje aan zee. Zeeën van water is een melodisch sterk opgebouwd nummer dat op bijna symfonische wijze eindigt. “Dat is dus echt aan de zee geschreven,” zegt Baltussen. “Aan de Costa del Sol in Spanje, twee jaar geleden. Ik neem altijd mijn gitaar mee en ik sta altijd elke dag heel vroeg op. En vroeg is dus zes, half zeven. Ik pak mijn gitaar, ga naar zee en ga daar liggen. Die zee werkt dan gewoon heel goed. Ook af en toe niet, maar daar komt echt Zeeën van Water vandaan. Het is eigenlijk alleen maar bedoeld met gitaar. Maar ja, dat groeit op een gegeven moment. Met kleine liedjes kun je niks op het podium. Zo simpel is het gewoon. Het wordt echt opgebouwd. Het is een van de weinige nummers die ook precies zo opgenomen en gemaakt is, zoals ik het in mijn hoofd had. Een beetje bombastisch.”
Het slotnummer, Mak me blij, heeft ook een persoonlijk tintje. “Kijk elke vader is gewoon stiekem trots als je zoon dingen doet, die je zelf vroeger ook deed, wat eigenlijk niet mocht en dan mag je daar niet om lachen,” vertelt de trotse schrijver die alweer nieuwe ideeën aan het ontwikkelen is. “Dit is op mijn lijf geschreven. Ik vind het het mooiste nummer wat we ooit gemaakt hebben. Die richting moeten we naar toe.”
Nadere informatie: www.vledder-oploo.nl
