19 maart 2009 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Iets kleins raakt mij
en ook anderen
door Marius Roeting
Gerard van Maasakkers ontving eerder deze maand de Gouden Harp voor zijn gehele oeuvre. Het is een late erkenning voor een van Nederlands meest sympathieke, maar ook bescheiden singer-songwriters. Zaterdag speelt Van Maasakkers, die dertig jaar in het vak zit, met zijn Vaste Mannen in Goes.
„Die Gouden Harp is waarschijnlijk de belangrijke schakel in het geheel", vertelt Van Maasakkers over de stroom successen van de laatste tijd. Toch noemt hij de tribute-cd Anders het spannendste uit het afgelopen, intensieve jaar. Op Anders zingen dertien artiesten ieder een bewerking van een door Van Maasakkers geschreven lied. Het idee ontstond toen de Brabander werd gevraagd een bijdrage te leveren aan een hommage aan Bram Vermeulen. „Ik vond dat fantastisch. Zoveel verschillende mensen aan het werk met teksten en muziek van één persoon. Dat zou vaker moeten gebeuren. Daarom benaderde ik een aantal collega's voor Anders. Ze zijn met mijn vaste begeleiders aan de slag gegaan. Soms zijn het gewoon nieuwe liedjes geworden."
Die liedjes van Van Maasakkers zijn intieme muzikale schilderijtjes, met een licht filosofische inslag. Niet nostalgisch, wel vaak met een heldere, eerlijke kijk op het alledaagse leven. „Anderen noemen dat de kracht van mijn liedjes: iets groots terugbrengen tot een klein verhaal. Daardoor wordt het juist universeel. Als ik het zo klein mogelijk maak, dan raakt het mij en dus ook anderen." Zijn composities worden niet sentimenteel genoemd, maar zijn wel gevoelig. „Het is balanceren op een evenwichtsbalk. Je gaat eroverheen of je raakt het net niet. Er precies tussen blijven is de kunst van het liedjesschrijven."
Blijven zijn teksten dichtbij, de muzikale omlijsting is zeer divers. Zo bracht hij liedjes begeleid door een brassband of zelfs een compleet strijkorkest. Maar ook subtiel met alleen gitaar en die zachte g en het Brabants dialect als kern. Van Maasakkers begon eind jaren zeventig als folkzanger, maar inmiddels zou je hem een volwaardig chansonnier kunnen noemen. „Ik begin met een idee. Dat duwt me in een bepaalde richting. Het liedje is de baas en leidt mij. Ik laat me daarbij niet stilistisch beperken. Soms is het folk, dan weer meer jazz en we kunnen er ook stevig tegenaan gaan. Dat scala aan emoties breng ik ook op de bühne. Het ene liedje wordt solo gespeeld, maar een hele avond zo zou wat saai kunnen zijn."
Gerard van Maasakkers, zaterdag 21 maart, De Mythe, Goes, 20.00 uur.
