20, Jaargang 5, nummer 4, december 2008 |
Brabants op het web |
Cor Swanenberg
Arie van Roozendaal
1929-1998
De Brabantse liedjeszanger Arie van Roozendaal werd in 1929 in Schijndel geboren. Hij was werkzaam bij de PTT en maakte in zijn vrije tijd liedjes over heel uiteenlopende onderwerpen, waarmee hij vanaf 1975 optrad. Hij won onder meer de Ambachtelijke Kunstprijs op kasteel Nemerlaer in Haren, de 'Bronzen Noot' en de 'Gouden Noot' (de Dommelprijs) in Neerpelt in België, een wedstrijd uitgeschreven door zowel de Belgische als de Nederlandse Omroep Brabant, de BRT en Radio Limburg.
In 1979 won Arie de wedstrijd van Omroep Brabant voor carnavalsliedjes met Waor ken ik oe van?, maar zijn mooiste vastenavondliedje is toch ongetwijfeld Duu de die dè dik?, dat hij schreef voor de Schijndelse carnavalsclub ‘de Broekhoesters’. Er zijn twee langspeelplaten uitgegeven met liedjes van Arie; de lp Arie van Roozendaal en de lp Hei en Zeij. In 1989 kwam er een cd waarop liedjes van Arie afgewisseld worden met liedjesvan zijn vriend Huub van Eijnthoven. Deze bijzondere schijf heet Brabant van eynthoven tot roozendaal. In 1994 verscheen de cd Arie van Roozendaal. Zijn allerbeste. Later werkte hij ook nog mee aan de Brabantse verzamel-cd's Kerstmis in Brabant en Hurt 's efkes hier. De liedjes van Arie hebben een bijzondere sfeer. Ze zijn eenvoudig maar hebben vaak een onverwachte geestigheid in hun taalgebruik. Dikwijls gaan ze over de liefde en ze zijn allemaal nogal vrolijk van aard. Arie was graag met de Brabantse taal bezig. Een bundeltje verhaaltjes en gedichtjes dat hij onder de schuilnaam Ad Narte publiceerde, getuigt daar ook van. Persoonlijk vind ik de liedjes met een ‘autobiografische inslag’, de liedjes die een beetje over hemzelf of zijn familie gaan, het sterkste. Om er een paar te noemen: M'n dörp, Kùiren op de Keur, Geskarrel in de Bimd, Grutvadder, Z'n urste durske, Hofmakerij, Droomera dra de Dommel. En dan is er natuurlijk zijn bekendste lied: De vier klèin mannen. Dat behoort zeker tot de allermooiste dialectliedjes van Brabant. Alle liedjes van Arie vertonen een treffende eenvoud: een pakkende tekst met veel muzikaal taalgevoel geschreven. In Honderd zakken gort vur de nonnen, de Mus, 't Neijmesienlaoike en de Zeuven zusters blijkt de maker een gedegen taalvirtuoos met een prachtig gevoel voor humor. Het was altijd een zeldzaam genoegen om Arie zijn zelf gecomponeerde liedjes met zijn gitaar te horen vertolken. Dat had iets heel puurs! Toen hij door een ernstige ziekte in de rolstoel terechtkwam, dook hij af en toe toch nog op bij gelegenheden waar hij vroeger furore had gemaakt. Zo kwam hij bijvoorbeeld naar het dialectenfestival in Lieshout om afscheid te nemen van de mensen onder wie hij zich een kwart eeuw lang zo goed had thuis gevoeld. Tien jaar geleden, op 31 oktober, stierf Arie in zijn woonplaats Eindhoven. Arie was een heel sympathieke, bescheiden man die door dik en dun gesteund werd door zijn vrouw Mia. Zij is ondertussen ook gestorven. Arie van Roozendaal, een Brabantse zanger om nooit te vergeten.
