TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 112, augustus / september 2007 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
RUUD VAN DER HEIJDEN
Doe mar gewoòn
( CD 3053 JV / www.ruudmuziek.nl )
Ruud van der Heijden speelde jarenlang als beroepsmuzikant in ‘danstenten’ en op feesten. Hij bracht tientallen singles, lp’s en cd’s uit, vooral met liedjes in het Nederlands. Toch bleef de artiest zijn moedertaal trouw. Pas nu verscheen zijn eerste cd gevuld met Brabantse liedjes. Anders dan veel Brabanders grijpt hij niet terug op één muzikale stijl. In ’t Bankske roept hij weliswaar nostalgische gevoelens op, het titelnummer swingt echter zoals je dat zelden in het Brabants hoort. Texaanse country, caféwals, kerkmuziek, polka, carnavalslied en meer bewijzen de professionaliteit en veelzijdigheid van de muzikant. Zijn accordeon bespeelt hij met verve en met zijn vijfenzeventig jaren zingt hij opmerkelijk stemvast. De muzikant uit Best werpt met zijn liedjes bovendien een bonte blik op allerhande Brabantse zaken. In het eigentijdse Mestmisère zit niet alleen aan het varken een luchtje maar ook aan de bank en de consument. Zijn ongedwongen kijk op de rooms-katholieke kerk krijgt een plek in Onze Vader, Rozenhoedje en Kuster. Erpel is een tragikomisch vrijgezellenlied dat lekker wegluistert. Ruud van der Heijden is, zoals hij in Doe mar gewoòn zingt. De eenvoud en bescheidenheid zitten zijn bekendheid ongetwijfeld dwars. Onterecht. Met zijn karakteristieke onderwerpen en prima muziek zou deze Brabantse ster best wat meer mogen stralen.
