16, Jaargang 4, nummer 4, december 2007 |
Brabants op het web |
Joop van den Bremen
Voor u beluisterd
Allerliefst
Met Wa ge echt veur me betekent in de top 25 van de “Brabantse hitparade”, twee dialectpenningen en de Ad de Laat-prijs op zak is Marie-Christien Verstraten de meest succesrijke Brabantse zangeres en liedschrijfster van dit moment. Toch wil ze iets anders en slaat ze met haar vijfde cd een nieuwe richting in. De ‘Nachtegaal van Volkel’ nam daarvoor een echte producer in de hand en dat is te horen. Bovendien verscheen de schijf in een Nederlandse en een Brabantse versie. De lancering van het nieuwe album vond in juni plaats tijdens de ‘MarieChris10daagse’ met optredens door de hele provincie Noord-Brabant, van Neerkant tot Zevenbergen met zelfs een uitstapje naar Lienden.
Marie-Christien veranderde haar naam in MarieChristien; niet als modegril maar om praktische redenen. Op internet legde een ander haar naam al eerder vast. Ze stopte als onderwijzeres en werd professioneel zangeres. “Dat is een keus die gegroeid is.” vertelt ze vol trots. “Ik heb die wens al jaren gehad en mijn moeder zegt altijd ‘ge moet oew hart volgen’.” Toch zit er aan dat professionele bestaan ook een andere kant. “De mensen zien misschien die twee keer drie kwartier of die twee keer een half uur op het podium maar hebben vaak niet in de gaten wat er allemaal achter zit. Ik denk wel eens poeh, laat mij maar zingen.” Toch hoort dat er bij. “Het is zoals we in het onderwijs zeiden: ‘laat mij maar voor de klas staan en met de kinderen werken en laat al die vergaderingen en die andere dingen’.” Spannend is het ook: “Als ge oew hart volgt en daardoor droog brood krijgt; ja, dan kunt ge oew hart niet volgen.”
De cd hoort bij die professionele stap. “Ik wilde met dit album een breder publiek bereiken omdat ik met mijn optredens steeds meer aanbiedingen kreeg waar je niet alleen met gitaar en luisterliedjes kunt volstaan. Bij bepaalde optredens is dat prima maar bij andere optredens is dat na twee liedjes gewoon klaar. Dan is de aandacht op en dan is het over.”
De productie van de schijf was best spannend: “Wat ik wilde was niet helemaal, honderd procent duidelijk. Ik ging niet de studio in van zus en zo wil ik het. John van der Ven heeft heel goed naar mijn nummers geluisterd. Ik had van te voren alle nummers ingezongen met een heel eenvoudige begeleiding. Hij heeft daar zijn manier van musiceren op losgelaten en tussendoor dingen laten horen. Zo van ‘Goh, zit ik nog een beetje in de richting waar jij achter staat?’ en dan ging hij weer verder.”
Het resultaat is verrassend. Soms komt er duidelijk een ‘nieuwe’ MarieChristien naar voren. Een leven zonder zorgen blijkt zelfs een feestnummer met carnavalstrekjes. De zangeres laat daarin horen dat ze meer kan dan luisterliedjes zingen. “Mensen die mij kennen zien nu ook iemand die ontzettend de boel kan meekrijgen”. Toch zijn er ook liedjes die duidelijk bij MarieChristien horen. Zo staat Voor Moeke heel dicht bij haar. “Da he’k veur moeke geschreven.” Sleutelkind is nu al een publiekslieveling en Illusie een bewerking van een liedje van Guus Meeuwis met de visie van een kind op allerlei zaken. Heel even samen zingt ze samen met Ad Schuurmans. Met hem trouwde ze dit jaar.
De inbreng van producer Van der Ven klinkt duidelijk door. Sommige nummers zijn met veel instrumenten ingevuld door gitarist Jacques Verburgt en blazers van het Metropole Orkest. Er zit dan ook veel muziek in Druppels en Zorgeloos vrij.
De Brabantse schijf telt veertien tracks: elf eigen liedjes en drie bewerkingen. Op de Nederlandse schijf staan bovendien twee covers extra van Johan Verminnen en Joost Nuissl. De nadruk lijkt daarmee op het Nederlands te liggen maar dat klopt niet. “Ik wil niet alleen maar dit of alleen maar dat kunnen. Zo is het ook met dat Nederlandse en dat Brabantse. Het feit dat ik nu Nederlandstalig ben gaan zingen wil niet zeggen dat ik het Brabantse loslaat. Dit is voor mij een manier om breder te kunnen zingen. Het betekent absoluut niet dat ik het Brabants niet meer zou promoten. Sterker nog, als ik bij Nederlandstalige optredens zit dan probeer ik er het Brabantse tussen te doen. Mijn babbeltje tussendoor is ook heel veel in het Brabants.” Gevoelsnummers, zoals Voor Moeke, zingt ze het liefst in het dialect.
Het maken van liedjes in twee talen is overigens niet eenvoudig: “Sowieso moeten de liedjes van het dialect in het Nederlands worden vertaald of omgekeerd. Negen van de tien keer moet er ook nog gesleuteld worden aan de zinsbouw. Het wordt soms net iets anders gezegd en qua rijm kloppen er dingen niet. Ik wil het rijm ook niet op een zijspoor zetten. Het kan dus niet één op één vertaald worden. In het Brabants zeg je het zus en in het Nederlands zeg je het zo.”
MarieChristien kiest dus geen gemakkelijke weg: “Het is een proces waarin je terechtkomt. Net zoals ik toentertijd in het Brabantse terecht ben gekomen. Daar wandel je je weg in. Dat doe je om zoveel mogelijk bezig te zijn met muziek en om zoveel mogelijk mensen te bereiken.”
MarieChristien: Allerliefst
(Berk Music BM 170710)
www.mariechristien.nl
