TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 112, augustus / september 2007 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
___________________________________________
ADRI HOPPENBROUWERS
___________________________________________
’t Ies ammel wa
(Eigen uitgave, adrihop@home.nl)
Adri Hoppenbrouwers bracht haar eerste single-cd uit toen ze vijfenzestig was. Op haar negenenzestigste volgde een volwaardige cd. De West-Brabantse houdt van musette, Franse chanson en tango. In 65 plus (op muziek van George Moustaki) zet ze de toon: “ ’k Zijn zo oud as ik me voel.” Dat ze volop in deze tijd staat, blijkt uit Ne bliende date. Ze geeft zich erin over aan chat en internetliefde. ’t Huidig testament (een bewerking van Les trois cloches) is een modern sprookje over Jezus als superstar. Een tekst die ongetwijfeld slechts in de katholieke delen van Nederland op bijval kan rekenen. Het fraaie lied Pesioén leunt met een feministisch getinte tekst tegen de hip-hop aan. Hoppenbrouwers heeft veel ‘soul’ in haar stem die vooral in het bluesachtige Mééne zondagse jas goed te horen is. Daarin komt ook de goede samenwerking tussen de accordeon (Lara van den Hout) en de piano (Laurens van Wessel) tot uiting. Die begeleiding is functioneel en degelijk. Hoppenbrouwers lijkt met haar fraaie altstem soms iets te twijfelen maar haar timing is uitstekend. Alle teksten en veel melodieën schreef ze zelf. De inhoud is vaak grappig, niet hemelbestormend maar wel bij de tijd en goed verstaanbaar. Jammer dat haar “coming-out” niet jaren eerder plaatsvond zodat ze zich verder had kunnen ontwikkelen. Toch is dit een schijf waar menig gepensioneerde een puntje aan kan zuigen.
