13, Jaargang 4, nummer 1, maart 2007 |
Brabants op het web |
De nachtegaal van Volkel
Het leven van Marie-Christien Verstraten heeft van jongs af aan in het teken van muziek gestaan. Zij werd geboren in Volkel in 1966 als jongste op een na in een gezin van acht kinderen. Haar moeder was muzikaal en zong thuis en in het koor. Vanzelfsprekend volgden haar kinderen in dit voetspoor. Marie-Christien ging bij het kinderkoor van de Sint-Antoniuskerk, genaamd 'De Nachtegaaltjes', onder leiding van Zuster Veneranda. (Een koor dat Marie-Christien veel later zelf nog twaalf jaar zou dirigeren.) Op zaterdagen kwam mijnheer Emonds, de organist van Volkel, voor accordeon- en fluitlessen aan huis. Ze kreeg van haar vader een mondharmonica. Toen ze zeven was, deed ze al als zangeresje mee aan het songfestival op de Mavo in Uden. Broer Gerrie speelde daar accordeon en zus Anita speelde fluit en zong mee. Dit jeugdige drietal trad een tijd lang op als 'De Riolito's' voor bejaarden in heel Brabant. Anita werd later vervangen door jongste zusje Mariëtte. Ze vertolkten vooral oude liedjes. Marie-Christien nam de hoge stem voor haar rekening. Gerrie bleef de accordeonist en Mariëtte deed de lage stem. Naast dit repertoire van evergreens, verzorgde het trio ook playback acts. Haar muziekleraar op de lagere school was Ton van Eyck. Hij was ook dirigent van het mannenkoor 'De Karawanken'; hij zag het talent van Marie-Christien en gaf dit door aan de ouders. Marie-Christien kwam vervolgens op de muziekschool en kreeg zeven jaar lang pianoles van mevrouw Van Gulik. Ze haalde zangles bij Liesbeth Schins. Van het geld dat ze verdiende met de aardbeienpluk kocht ze haar eerste gitaar. Notenschrift is niet aan haar besteed; zij zingt en speelt vooral op gevoel. Een hoogtepunt in haar prille carrière was haar eerste songfestival in Boerdonk. Er waren dertig deelnemers. Ze was hypernerveus, de microfoon trilde onder haar stem, maar ze won! Op het Gouden Sleutelfestival in Volkel behaalde ze de aanmoedigingsprijs en de publieksprijs. In 1987 verscheen Tusse de weeg en 't Hemelrijk, een Volkelse lp, waarop vier liedjes van Marie-Christien stonden. In de negentiger jaren kwamen haar eerste cd's van de persen: Gewoon Marie-Christien, 'n Handje-vol muziek en Pluk d'n dag. In 2003 verscheen haar eigen Brabantse kerst-cd Efkes stô de wirreld stil. Ze leverde daarnaast tal van bijdragen aan verzamel-cd's, zoals " 'n Toerke Brabants", "Dik vur mekare!", Vur alle mense, Volk van goeie wil en Limburg ontmoet Brabant. Marie-Christien staat met haar klas zingend op de prachtige verzamel-dvd In Brabant geborre.
Marie-Christien volgde haar opleiding aan de havo en de pabo en is werkzaam in het onderwijs. Het laatste jaar weliswaar nog slechts als parttimer aan basisschool 'De Leeuwerik' in Uden, maar zij werkt wel altijd graag met kinderen. Zij betrok `haar kinderen' van groep 3 bij menig lied: Met gesloten ogen, M'n rijke brameplukkers, Vrolijk en Ik, dat voor haar vijfde cd in de maak is. Ook Zurgeloos vrij is daar een duidelijk voorbeeld van. Dat laatste lied staat op de dvd die speciaal werd gemaakt voor haar grote project 'Onderwijs voor onderwijs helpt Beslan'. Ze vroeg daarvoor alle ,onderwijs-gebonden' Brabantse artiesten om een bijdrage te leveren aan de vier benefietvoorstellingen die zij organiseerde voor dit goede doel. Het werd een klinkend succes, dat € 19.000 opbracht voor de slachtoffers van het verschrikkelijke gijzelingsdrama in Rusland in 2004. Nu wil ze een jaarlijkse traditie creëren die op 1 en 2 september deze aanslag herdenkt.
Twee keer won ze de dialectpenning voor liedtekst in de schrijfwedstrijd die tweejaarlijks gehouden wordt tijdens het dialectenfestival in Lieshout. In 2006 werd zij wederom genomineerd, maar toen ging haar dorpsgenote Jeanne van der Rijt met de eer strijken. In het gezin Verstraten werd van huis uit dialect gesproken; vader was unne Volkerse en moeder kwam van Boerring (Boerdonk). Het taalgebruik van de Volkelse zangeres is 'algemeen Brabants'. Dat houdt in dat haar dialect niet heel consequent maar wel algemeen toegankelijk is. (Zo kwam de cd-titel 'n Handje-vol muziek in de wereld, die eigenlijk 'n Hèffelke muziek had moeten heten.) De onderwerpen voor haar liedjes haalt ze vooral uit de actualiteit van het dagelijks leven. Tijdens haar optreden werkt het sprankelende enthousiasme boeiend en aanstekelijk. In 2006 zette Marie-Christien de Volkelse Liedertafel op en in 2006 ging zij op tournee in Ontario, Canada. Ze trad er met Jan van der Heijden en Willemien Lips met zo veel succes op voor de Brabantse emigranten dat de organisatie maar meteen optredens met haar besprak voor 2008. En natuurlijk staat er alweer een volgende cd op stapel, die gepland is voor het voorjaar van 2007. Zoals het een energieke artieste betaamt, neemt ze ondertussen ook nog zangles bij Mieke Werger. Deze gedreven nachtegaal is goed gebekt; haar stem blijft constant in de hoogte.
"Na mijn vijfde cd zit er nog een Brabantse kinder-cd in de planning, want Brabants moet blijven bestaan," aldus Marie-Christien. Ondertussen besliste de commissie van de Ad de Laatprijs dat Marie-Christien Verstraten haar laureaat zal zijn in 2007.
