5 januari 2007 |
BN DeStem op het web |
’n Jaor duur mar góed ’n uur
Door Sylvia de Rijke
ETTEN-LEUR – „Wij zijn er eigenlijk wel een beetje - trots op,“ zegt de Etten-Leurse troubadour Toine Nooijens over zijn tweede album. De cd ’n Jaor duur mar góed ’n uur staat vol met liedjes in Ettens dialect.
Samen met Frank Melisse, die de melodieën schreef, heeft Nooijens het afgelopen half jaar gewerkt aan zijn nieuwe album. Ze wilden in eerste instantie een Nederlandstalige cd maken, maar kozen uiteindelijk toch voor liedjes in het dialect.
Toine vond dat hij het wel in de streektaal moest doen, omdat hij inmiddels de reputatie heeft van Etten-Leurse troubadour. Ze kozen nu ook voor een thema: het verloop van een gemiddeld jaar. En alles wat er volgens hen bij komt kijken. „Wij vonden een thema beter dan allemaal losse nummers. De cd hangt nu van a tot z aan elkaar.“
De vorige cd bestond nog wel uit losse nummers. Nooijens vertelt dat de cd heel gevarieerd is. Zo staan er rustige liedjes op, maar ook hele vlotte. Het album begint met een lied over de tijd, want ‘gin mès wit toch ommes, waor die bleft’. Het is een nummer, waarin het verstrijken van de tijd wordt bezongen. Ook adviseert hij in dit liedje de ‘tijd goed te gebruiken omdat men vaak tekort komt’.
Vervolgens komen alle maanden aan de beurt. Van iedere maand wordt een karaktertrek in woord en muziek uitgebeeld.
Het laatste nummer van het album gaat over alle vier de seizoenen in ‘ons eigen Brabant’. Het hele jaar komt hier nog een keer voorbij.
Het favoriete nummer van de troubadour is Dan wor ’t stil, een liedje over april. Het lied is een ode aan de lente. Een rustig liedje waarin wordt uitgekeken naar het voorjaar. Vooral de eenvoud in het stuk spreekt hem aan. „Het geheel klinkt ook heel lenteachtig. Het is eenvoudig met een mooi stukske muziek.“
In het refrein van dit liedje zingt hij: ‘At de zon wa langer schent, iedre middag waarmte kent en ge zelf wòk blijjer bent, dan mèrkt ‘t verschil! Toch verliert d’n dag z’n strijd waor d’n aovond vleugels krijt en de naacht nor drwòmr leidt, dan wor ‘t stil!’
Niet alleen het lied over april, maar ook de andere gaan over dingen die mensen beleven. „Gewone, dagelijkse dingen, waar we allemaal mee te maken hebben. Het herkennen is voor veel mensen belangrijk. De melodie moet de mensen ook wel aanspreken, maar vooral de herkenbaarheid van de tekst moet groot zijn.“
Emotionele lading
Nooijens denkt dat er in het nummer over maart ook veel herkenbaarheid zit. Het liedje Tusse neevel en licht heeft volgens hem een zware emotionele lading. Het gaat over mensen die moeite hebben met het ‘komme en valle van het blad’, de komst van het voor- en najaar. Zij voelen zich afgesloten, maar vinden uiteindelijk toch de weg weer naar buiten. „Ik wilde hier over zingen, maar geen mensen kwetsen. Het is uiteindelijk een heel mooi liedje geworden. Ook heel goed georkestreerd.“ Hij wil geen liedjes zingen met ‘ik hou van jou en blijf je trouw’. Want daar wordt volgens hem al genoeg over gezongen.
