9, Jaargang 3, nummer 2, juni 2006 |
Brabants op het web |
Joop van den Bremen
Voor u beluisterd
Geschiedenis met een knipoog
Hans en Wim Blokland kozen niet voor een rustige plek achter de geraniums. Na een werkzaam leven wilden de broers samen met Ad Castelijn wel iets zinnigs doen. Het West-Brabantse trio zingt nu liedjes over de regionale historie, in het dialect.
“Ik kom uit Sprundel,” zegt Wim Blokland. “Daar wordt anders gesproken als twee kilometer verder in Sint Willebrord. En in Willemstad praten ze weer compleet anders. Wij hebben dus een gulden middenweg moeten zoeken waarbij elke West-Brabander het kan verstaan.”
In maart 2004 bestond de plaatselijke trimclub vijfentwintig jaar. Tijd voor een feestje. Daar was iedereen het over eens. Een smartlappenkoor, dat leek de trimmers wel wat. Wim Blokland dacht er anders over: “Jongens, ik kom wel bij jullie zingen.” Op dat moment bestond het repertoire uit zegge en schrijve één liedje. “Toen we de volgende dag allemaal weer nuchter waren, werd er gezegd: ‘Hé, je komt toch wel hè?’ en toen moesten we gaan bedenken wat we moesten doen.” Twintig liedjes moesten er komen. Aangevuld met buitenlandse songs lukte dat. Een naam was snel gevonden. De trimclub rende vaak in het bos. ‘Puur Natuur’ paste daar uitstekend bij.
Een grote broek aantrekken levert wel vaker leuke dingen op. Dat bleek ook al eind jaren vijftig toen Wim en Hans zich inschreven voor een liedwedstrijd. Het tweetal mocht, samen met vijf andere finalisten, naar Bovema in Heemstede voor een opname. Hun song, A cowboy rode on horseback, werd op een kartonnen bijlage via het blad Rosita door heel Nederland verspreid. Het duo won de wedstrijd niet, maar de liefde voor de muziek bleef wel bestaan.
In maart van dit jaar verscheen de eerste cd van Puur Natuur met een intrigerende titel: De Strontpaal. De muziek op de schijf is levendig. Die kun je niet zomaar in een hokje stoppen.
“Ik hou veel van J.J. Cale. Dat vind ik fijne muziek.” aldus Wim Blokland. “Die man is ook een gitarist die er een klein beetje jazz inbrengt en country en een beetje blues. Dat is eigenlijk wel onze muziek. Dat zul je ergens terugvinden.” Behalve het zingende drietal met gitaar, banjo en ritmische instrumenten, speelt ook producent Laurens van Wessel op de cd mee. Hij begeleidt in twee nummers sfeervol op trekzak.
De liedjes, vaak met een vette knipoog, zijn een mix van cabaret- en luisterlied. Bij optredens wordt dat effect volgens Wim Blokland versterkt. “Tussendoor praten we de zaak ook nog een beetje aaneen.”
De liedjes wijzen vooral naar ware gebeurtenissen. Naast de luim klinkt ook de ernst door, zoals in 11 februari 1943. De pioniers verhaalt over de eerste vlucht op Nederlands grondgebied door vliegenier Comte de Lambert bij Etten-Leur. Patronomium Petri beschrijft de historie van de Zouaven. Met dat lied luisterde het drietal ook het afgelopen museumweekend op in het Zouavenmuseum te Oudenbosch.
“Ik ben zeer geïnteresseerd in de geschiedenis,” zegt Wim Blokland. “Dat is altijd al geweest, niet alleen voor Brabant.” Toch koos het drietal in de liedjes voor de provinciale historie omdat “we daar redelijk uniek in zijn. We hebben dat niet alleen gedaan voor de oudere mensen die hier een hele hoop dingen in herkennen. Laten we hopen dat ook een aantal jongere mensen dit leuk gaan vinden.”
Sommige liedjes kennen een eigen geschiedenis. Wim Blokland zat eens met iemand te praten in een café. “Ik zeg tegen die man: ‘waarom heb je eigenlijk een koffer bij je?’ Nadat we samen gezellig een pilsje hadden gedronken zei die: ‘Ik ga het klooster in’. Hij had lekker zitten drinken en is het klooster ingegaan. Ik heb het in ‘t Paterke omgedraaid. Ik heb iemand vanuit het klooster naar het café laten gaan.”
Wim Blokland legde ook enkele liedjes vast in de vorm van een stripverhaal. De strips van ‘t Paterke en De Strontpaal, staan in het cd-boekje. Van die tekeningen maakte hij weer grote posters. Die neemt het trio mee om naar te wijzen tijdens het optreden zoals vroeger de ‘rolzangers’ deden.
Het lied De Strontpaal vertelt over de beroemde èn beruchte smokkelaar ‘Klaveren Vrouwke’ die in 1916 aan de grens bij Schijf het leven liet. Dat lied heeft ook een historie: “Twee jaar geleden hebben we dit liedje gemaakt. We hebben eerst aan de familie van ‘Klaveren Vrouwke’ gevraagd: ‘Kunnen wij dit plaatje maken?’ Uiteindelijk hebben we daar groen licht voor gekregen.”
De Strontpaal stond precies op de Belgische grens tussen Schijf en Horendonk bij Essen. De paal – ‘waor wachters eel vaok stonken’ - werd echter gestolen. Maar op 6 mei j.l. werd de originele Strontpaal weer op zijn oude plaats aan de grens teruggezet, “op de plek waar Klaveren Vrouwke is gestorven.” De paal kwam terug “misschien ook nog wel omdat we de Strontpaal een klein beetje in de publiciteit hebben gebracht” aldus Wim Blokland.
Puur Natuur zong tijdens dit eigentijds historisch moment de titelsong van de cd. De schijf is nu ook te koop bij de VVV in Essen.
Puur Natuur laat de West-Brabantse geschiedenis opnieuw bloeien, maar zonder geraniums.
Puur Natuur
De Strontpaal
Eigen uitgave, PNB 10311
(contact: 0165-383084)
