22 november 2004 |
Eindhovens Dagblad op het web |
Aovond Peelvrujters smaakt naar meer
Door HARRY ROOIJAKKERS
HEUSDEN – Zannikaovond noemen De Peelvrujters uit Heusden hun feestje in het carnavalsseizoen. Eigenlijk een bescheiden naam, die de lading niet helemaal dekt. Voor de zannik en zwets worden tonpraters uit de regio ingehuurd, maar de zang, dans en het amusement van eigen bodem is niet te versmaden en smaakt naar meer. De avond leek een maaltijd met alles erop en eraan. Vorst Ger Berkers en prins Jac I serveerden dit heerlijk avondje.
Het voorgerecht was zwaar. Jan Strik uit Someren als Vakantiejan, die in de tijd van de vogelpest met een Kipcaravan en navigatiesysteem door Europa trekt en in Lourdes terechtkomt. Van de rekeningen daar was hij zo genezen. Bij Pierre van Helden uit Melderslo moest het publiek even wennen aan het Limburgse dialect. Toen ze die smaak eenmaal te pakken hadden, kon de zwets van de verpleger niet meer stuk. Zo moesten patiënten voor een vruchtbaarheidsonderzoek een nummertje trekken en werd een vrouw met een gat in de hand verlost van haar pinpas.Trio Plék Plék bracht amusement met ‘een Helmonds sausje’. In de goed verzorgde liederen werd de thuisstad regelmatig aangedaan, zoals bij ’t perd van C&A en de parkeerwachters die bonnen voor de lol schrijven.
De plaatselijke majorettes zijn geleidelijk uitgegroeid tot showdansgroep. De vierde prijs bij de Brabantse kampioenschappen is een bewijs van die kwaliteit. Ook zijn er enkele meisjes die goed met een baton overweg kunnen. Bij muziek uit Zuid-Amerika vloog het fruit over het podium. Wat later op de avond -bij Elvis en lollypop- swingen de meiden de pan uit.
Voor het hoofdgerecht ging de wave al door de zaal. De oudprinsen brachten ‘Ut Groot Sprookjesboek’ waarin sprookjesfiguren door elkaar liepen. Vaste gast Plukkum uit Asten stelde met een vette knipoog het huwelijk centraal. Van openingszin –gij de opening ik de zin- tot zwaar huwelijksbotenweer, waar het stapelbed in zicht kwam. De drie mannen –van wie Sjaak Bekx als bruid was uitgedost- brachten een prima verzorgde act en zang die door het vlotte publiek al gauw tot meezinger werd gepromoveerd.
Het dameskwartet Simpel Zat was het toetje van de avond. De dames bestierden onder andere het multifunctioneel centrum in Heusden. De vertrokken wethouder en de sinterklaasperikelen van Asten werden fijntjes op de hak genomen en de plannen om Unitas af te breken werden in een gevoelige ballad gehekeld.
Onder aanvoering van Theo Berkers werd tenslotte de plaatselijke schlager gezongen: ‘k zal nooit niet vergète dè ik van Heuze ben. Onder genot van klanken van boerenkapel De Turvers werd het voortreffelijke diner tot in de vroege uurtjes met gerstenat afgeblust.
