TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 81, juni/juli 2002 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
Alles in de hand
Wè-nun Henk
Wè-nun Henk is een van de weinige succesvolle Nederlandse folkgroepen die traditionele muziek van eigen bodem speelt. In het Brabantse land verspreidt hun roem zich gestadig. Maar ook daarbuiten ligt hun naam steeds vaker op de lippen. Wè-nun Henk's debuut-cd Gist verscheen in dezelfde periode als de eerstelingen van Laïs en Ambrozijn. Nu is er dan het (opnieuw) in eigen beheer gemaakte Bar, uitgebracht in een bewerkelijk kartonnen doosje, vergezeld van een 40 pagina's tellend boekje. Die titel verwijst zowel naar drank, als naar barre omstandigheden. Gitarist en mandolinespeler Hans Hoosemans licht toe.
'De reacties zijn erg goed. We hebben een groot stuk gehad in het Brabants Dagblad en er is een nummer van de cd gedraaid bij het BRT radioprogramma De Groote Boodschap. Bij de cd-presentatie in 013 in Tilburg waren zo'n 350 mensen aanwezig. Ook de verkoop gaat voorspoedig. Van de 1000 die we er hebben laten maken zijn we in één maand al 200 stuks kwijtgeraakt. Net als onze eerste cd Gist hebben we ook Bar in eigen beheer uitgegeven. We hebben niet geprobeerd om een platenmaatschappij ervoor te interesseren. De platenbusiness is zo goed als ingestort. Zelfs Ambrozijn is gedumpt door Virgin. Ook alle gespecialiseerde cd-winkels sluiten de deuren. De cd is verkrijgbaar bij een handvol winkels. Verder verkopen we Bar bij optredens en via onze web-site.
Het openingsnummer van de cd, De schone wals, hadden we al eens een keer opgenomen in 1997, met André Manuel - die ik al heel lang ken - als opnameleider. Hij had van zijn platenmaatschappij een van de eerste modellen harddisc-recorder gekregen. Enige tijd geleden was ik alle oude bandjes aan het afluisteren en ook die opnames kwamen langs. Het leek me toen toch wel een geschikt nummer. We hebben het opnieuw gearrangeerd, ingekort en helemaal opnieuw opgenomen. We hebben wel getwijfeld of we een deel van de oude opnames zouden gebruiken, maar uiteindelijk niet gedaan. De cafégeluiden hebben we met een geleende mini-discrecorder opgenomen in het biercafé Kadinsky in Tilburg.
Met alle mensen, die onderwerp zijn van de liederen op de cd, loopt het slecht af. Ze worden vermoord, in de steek gelaten of in elkaar geslagen. Het sluitstuk Een vrolijk nieuwjaarslied vinden we een behoorlijk cynisch nummer en is natuurlijk geen rechtvaardiging van geweld tegen vrouwen. Eigenlijk sprak de melodie van dat lied ons het meeste aan. Daar hebben we wat mee gespeeld rond de tafel, tot het resultaat bevredigend was.
De tekst van het lied Jan Viool is de enige van de cd die we zelf hebben geschreven. We richten ons vooral op traditionele muziek. Dat is het meest tijdloos. Er zijn in die honderden jaren zoveel mooie liedjes gemaakt, daar hoeven wij niet echt iets aan toe te voegen.
Er bestaan al geruime tijd plannen voor een samenwerking tussen Wè-nun Henk en Krang. Afgelopen januari zijn we nog een keer bij elkaar geweest met een pint rond de tafel en hebben we weer gezegd dat er eens wat moet gebeuren. Zonder dat dat iets concreets heeft opgeleverd. Iedereen heeft het druk. Het zal uiteindelijk wel neerkomen op het samen delen van een podium. In oktober staat Krang in 013. Wij willen wel in hun voorprogramma spelen, zodat we ook wat samen kunnen doen. Verder zijn concrete plannen om met een klein koor het stuk Oratorium in memory of the victims of the Armenian genocide uit te gaan voeren. Uitvoering daarvan staat gepland voor het seizoen 2003/2004.'
