13 maart 2002 |
Provinciale Zeeuwse Courant op het web |
Ik zing lekkerder in dialect
Hij is typisch zo'n geval van 'het bloed kruipt waar het niet gaan kan'. Gerard van Maasakkers (1949), zou het tuincentrum van zijn vader overnemen, maar eindigde als zanger van intieme luisterliedjes. Met zijn programma Pas op de plaats toert hij door het land.
"Pas op de plaats, ja ", zegt van Maasakkers met een Brabants accent. "Ik was al twintig jaar bezig met muziek en optredens. Na mijn jubileumtoer, met blazers van de Klein Brabantse Harmonie, ben ik er een jaartje tussenuit geweest, de balans opmaken. Ik ben weer gaan schrijven. Alles wat me bezighield heb ik de revue laten passeren en dat heeft geresulteerd in een, reeks nieuwe nummers." Nieuwe nummers met een tijdloos karakter. Van Maasakkers schrijft en zingt over kleine grote dingen.
Van Maasakkers glimlacht. "Soms heb ik mijn persoonlijke leven als insteek, maar de liedjes gaan nooit over mij. Het ontstaat, soms met een woord, met een zin. Ik weet niet waar het toe leidt. Het is alsof je het als een pluisje uit de lucht pakt, en niet weet wat voor plant eruit groeit. Het eerste nummer van mijn cd Pas op de plaats heet 'Ik bouw 'n huis'.
Het maken van zo'n cd en van een programma is net als het bouwen van een huis. Op defundamenten ontstaat het."
Kleine grote dingen. Groot leed van het platteland bijvoorbeeld, in het nummer 'Achter de schuur', verwoord in het kleine leed van de boerenzoon die zijn lievelingsplekje moet missen omdat zijn ouders de boerderij gedwongen moeten verkopen. Van Maasakkers: "Na een optreden waarin ik dat nummer zong, kwam er een man naar me toe, een grote grove vent. Hij zei: 'Dat liedje...' en stak zijn duim omhoog. Verder kon hij niets zeggen."
Een wat luchtiger nummer is 'De Aardappeleters', Van Maasakkers' equivalent voor Sonnevelds 'HetDorp'. "Dat schilderij is geschilderd in de straat waar ik ben geboren. Van Gogh woonde op nummer 26, wij op 58. Het is dan toch bijna ondoenlijk om er niet iets mee te doen. Dat heeft een aantal jaren geduurd, ja. Maar Van Gogh maakte ook heel wat voorstudies voor zijn schilderij,"
Veel nummers zingt Van Maasakkers in Brabants dialect. "Niet dat ik een wandelende beschermer ben van dialect. Ik zing ook liedjes in het Nederlands. Maar ik vind wel dat een liedje een andere klankkleur krijgt als je in dialect zing. Ik zing dan lekkerder, het klinkt smeuïger. Met minder woorden kan ik dan soms meer zingen." Andere nummers doorspekt Van Maasakkers met humor zoals 'Liedje van niks' of hij speelt met taal in 'Dat moet te lukken zijn', een nummer dat hij baseerde op een gevleugelde uitspraak van wielrenner Jeroen Blijlevens, die aldus antwoordde op de vraag van een journalist of hij een etappe zou winnen. Zijn eigen favoriet is 'As ik zing vur jou'. Een gevoelig liedje over angst voor oud worden. "Ik vind het dan zo mooi om te zien hoe mensen in het publiek elkaars hand pakken en vasthouden. Ook mensen die alleen zijn. Het is een angst van ons allemaal. Hoe zal dat zijn als ik oud ben?"
