RUUMTE

Greuide op in un land van verkes, coniferen,stein en graas
Nöets get nèjs,gin beweging, alles bleef zoe wie ut waas…
Vader roukde vuel sigare, sprook te vuel,moder zweeg
Mèr ich woej, nao boëte brèke
Oët ut dônker, in ut leech

REFREIN:
Hej verdomd, ich môt ruumte
Ich wil lôch, det ich neet stik!
Ich houw aaf, haoj mich neet tège
Ich gaon laupe, ich vertrek

Weer al jaore, toès vertrokke, woënde in ein muf geboe
Hiel veul bèje, miër vergète, daag en nach,klokgeloej
Alle tièd um nao te dinke, noëts ein zuchje van parfum
Geile plètjes, bleve hange
Doot ut zellef, in “heaven’s name”


REFREIN


Auch de wolf, verluus zien kleier, ilke vos raak haore kwíët
Bin de weeg dan toch gegange, kroëp neet miër, ren door de tíëd
Veul de ruumte, kin weer aome, sjepe achter mich verbrand
De lôch weer helder, weg zien wolke
’n hiël laeve, in mien hand


REFREIN


Tekst: PIETER SIMONS
Muziek: SI KAHN

Van de cd "RUUMTE" (2002)

terug naar Pulsief

Deze pagina is bijgewerkt op