BLAUW PLEKKE
Ich woeëj vanmörge vreug ins lekker douche gaon
Mer hie en dao waas ich get blauw gekleurdj,
Ik dacht wie ich mich toen in de spegel zaag staon
Waat is d’r gister toch mèt mich gebeurdj?
Wie ich van miên maegdje weer nao hoês toe leep
Heel ‘t mich lever dao, want jông, det kneêp
Refrein:
Blauw plekke, blauw plekke
Dao woeë zoeë ‘n plek noê zitj waas ik gister nog kriêt wit
Blauw plekke, blauw plekke,
‘ch Weit neet woeëvan, det is noê net ’t gekke
Leet miên maegdje veule det ’t hieël völ van mich heel
Of kwaam ’t wie ich mèt miên fietske veel
Blauw plekke, blauw plekke
De hieële waek blief ich gauw
Roeëd, gael, greun en blauw
Det fietse dao staon ich meistal neet bie stil
Want miêne staole ros is echt waal top
Allein heet dae last van eine eige wil
Hae hèlt d’r dèk in eine kieër mèt op
Gebeurtj dan op ’t lèste van haost eder rit
In-ins vèlt dae dan òm en ich mòt mèt
Refrein
Brök:
’t Zuût neet oet, ’t duit mich pien, mer ich heb g’woeën de pech
Zoeë lang ich nao miên maegdje fiets, gaon die noeëts miêr wèg
Refrein
Deze pagina is bijgewerkt op