16 april 1964
Limburgs Dagblad op het web
Hoensbroeks troubadour
trekt ook belangstelling
in buitenlandSjef Diederen
STEEDS MEER BEKENDHEID
Reeds verscheidene platen
Voor de Limburgse troubadour Sjef Diederen uit Hoensbroek betekent het langzaam langer worden van de avonden ook eindelijk een beetje rust na 'n bijzonder druk winterseizoen. Want Sjef Diederen was in de voorbije winter een veel gevraagde troubadour en schlagerzanger. Niet alleen in ons eigen gewest, maar ook in Duitsland (o.a. Aken, Keulen en Düsseldorf) en in een achttal Belgische plaatsen stond hij voor het voetlicht. In België werkte hij verder acht achtereenvolgende weken mee aan het vrolijke cabaretprogramma: „Onder Limburgs parapluie”, dat door radio Hasselt werd georganiseerd. Daarnaast heeft Sjef Diederen opnieuw de aandacht op zich gevestigd door middel van de gramofoonplaat. In een tijdsbestek van acht maanden verschenen niet minder dan vijf platen waarop men de volle en warme stem van deze artiest, die in zijn dagelijks leven baas is bij de O.V.S. op Staatsmijn Hendrik te Brunssum, kan beluisteren.
Drie van deze platen zijn singles, een Limburgse, een Nederlandse en een Duitse plaat. Op de Limburgse plaat staan resp. „Heemwee naar Limburg” en „Ieder huuske hat z’n kruutske”. Op de Duitse plaat kan men Sjef Diederen als schlagerzanger beluisteren met resp. „Eine Insel aus Träumen geboren” en „Wer das Heimweh nicht kennt.” De derde plaat brengt de Nederlandse versie van „Oh, my darling, Clementine” en het cowboyliedje „Bij het laaiend kampvuur.” Vooral van deze laatste plaat heeft Sjef Diederen hoge verwachtingen, temeer daar de Duitse versie van „Oh, my darling, Clementine” reeds weken achtereen op de tweede plaats staat in de Duitse hitparade.
De stem van Sjef Diederen is verder te beluisteren op een tweetal langspeelplaten, die eveneens sedert kort in de handel zijn. Een van deze langspeelplaten heet: „Zo is Limburg,” waarop de Hoensbroekse zanger als troubadour van het Limburgse lied te beluisteren is. De andere langspeelplaat heet „Meisjes en Soldaten”. Op deze plaat zingt hij o.a. „Old soldiers never die”, „Ik sta op wacht” en „Veronica.”
Sjef Diederen oogstte in het afgelopen seizoen veel successen voor dikwijls stampvolle zalen. Met enige trots weet hij te vertellen dat hij mocht meewerken tijdens het afscheidsfeest van gouverneur mr. dr. F. Houben. Tijdens dit afscheid zong hij een liedje van Jo Erens, waarvan de gouverneur zoveel hield, nl.: „Anjerlied” en verder „Heemwee naar Limburg”.
Verder luisterde Sjef Diederen de grote jubileumrevue op van de toneelvereniging Bouwmeester te Treebeek, in welke goed geslaagde show hij practisch de hoofdrol vertolkte.