15 september 2010 |
De Limburger op het web |
De TWIN TOWERS van stamkroeg Boëms Jeu
Toeristen die in America op zoek gaan naar bandleden van Rowwen Hèze, beginnen hun speurtocht meestal in café Boëms Jeu, pleisterplaats van kleurrijke dorpelingen. Stamkroeg van Jack Poels en zijn maten.
Even een paar misverstanden uit de wereld helpen. Dorpscafé Boëms Jeu is geen museum van Rowwen Hèze en de bandleden zitten er niet elke avond met een glas bier aan de bar. Nee, Boëms Jeu is een doodnormale bruine kroeg met een enigszins nostalgische uitstraling, waar nog net niet de perzische tapijtjes op de tafeltjes liggen.
Toch geniet het café landelijke bekendheid als officiële stamkroeg van Rowwen Hèze. Sinds de dialectgroep bestaat, komen frontman Jack Poels en de andere bandleden over de vloer bij Boëms Jeu. Eerst bij kastelein Jan Derix, daarna bij zijn dochter Nathalie en vanaf 2006 bij Marco Vermeer, de nieuwe man achter de tap. En hoewel het dorp trots is op zijn bekende inwoners, zijn ze nuchter genoeg om alle tierelantijnen aan de kant te schuiven. „Dit is weliswaar het vaste café van de band, maar de mensen uit America zitten hier niet op allerlei opsmuk te wachten. Die willen gewoon rustig hun drankje drinken in het café, net als de mannen van Rowwen Hèze", vertelt Nathalie Derix. Toch komen nieuwsgierige toeristen regelmatig een kijkje nemen. Vaak zijn het gasten van de twee vakantieparken die het dorp rijk is. Ze hopen een van de bekende muzikanten tegen het lijf te lopen. Nathalie Derix: „Het is een beetje sneu als ze dan helemaal niks van Rowwen Hèze aantreffen. In het café is een speciale nis waar de jongens vroeger altijd zaten. Daar hangt ook de gouden plaat van het album Zondag in het Zuiden en er is een prijzenkast geplaatst met trofeeën, die de band gewonnen heeft."
Toen Rowwen Heze begin jaren negentig landelijk doorbrak - de grote hit Bestel Mar verwijst ook naar de kroeg - was het wel vaak feest bij Boëms Jeu. „Dan had de band ergens in het land opgetreden en kwamen ze in de nacht regelmatig nog aanbellen voor een afzakkertje. Dan deed vader alsnog open in zijn pyama en stond hij in de ochtendjas achter de bar. Toen hij stopte als kastelein heeft hij van de jongens nog een speciale badjas gekregen met daarop de naam Rowwen Hèze", vertelt Nathalie Derix.
Uit die tijd stamt ook het verhaal van de ‘Twin Towers’ van Boëms Jeu. Nee, niet de betreurde torens in New York, maar een stapel viltjes, die de kastelein steevast naast de kassa legde. Nathalie Derix begint te lachen. ,,Wanneer iemand geen geld bij zich had, werd het bedrag gewoon op een viltje geschreven. Nou, de stapel van Rowwen Hèze groeide gestaag met het bezoek aan het café mee." Nathalie Derix en Marco Vermeer herinneren zich vooral leuke dingen rondom de band. Zoals de special over Rowwen Hèze, die het Radio 2-programma Het Theater van het Sentiment vanuit de kroeg presenteerde. Vaak was het gespreksthema in de kroeg over wie Jack Poels nou eigenlijk zong. „Daar is heel wat over gediscussieerd", zeggen Nathalie Derix en Marco Vermeer. „Jack deed daar altijd heel geheimzinnig over." Zelf vinden ze de periode rondom de Slotconcerten het mooist. Dan komen veel fans over de vloer om een feestje te bouwen. „Een gezin uit Zeeland komt elk jaar terug. Dat zijn de mensen die Rowwen Hèze op de voet volgen."
Rowwen Héze als pr-instrument
Burgemeester Kees van Rooij van de gemeente Horst aan de Maas is trots op Rowwen Hèze. „Wat de band in 25 jaar heeft gepresteerd, is gewoon prachtig. De groep is belangrijk voor het uitdragen van de cultuur in de Peelregio."
Van Rooij - die regelmatig bij concerten is geweest - vindt Rowwen Hèze een prachtig pr-instrument. „Het imago dat de band landelijk wegzet, kunnen wij als gemeente met onze pr niet voorbijstreven. Rowwen Hèze is een uithangbord dat we moeten koesteren. De liedjes staan dicht bij de mensen:' De groep is eerder al geëerd met de erepenning van Horst aan de Maas. „Dat komt Rowwen Hèze ook toe. Ze inspireren andere inwoners om muziek te maken.
Ik noem Horst aan de Maas wel eens het Volendam van Limburg."
