9 juli 2009 |
De Limburger op het web |
Nooit meer die gulle lach en de verhalen van d'r Tien
Op 61-jarige leeftijd is dinsdag in het Academisch Ziekenhuis Maastricht Peter Smits uit Heerlen overleden. Smits is op 10 februari 1948 in Heerlen geboren.
1948-2009
Peter Smits
Boekhandelaar, artiest, verteller en levenskunstenaar. Dat allemaal was Peter Smits. Voor mij is hij altijd d'r Tien geweest. Tien is dialect voor Martin. Zo noemden wij, d'r Sjaak en ondergetekende, boekenverkopers bij V&D in Heerlen, 38 jaar geleden onze collega Peter Smits. Nadat Peters moeder ons tijdens een bezoek had verklapt dat haar zoon eigenlijk Martin heette. D'r Wiel werd journalist, d'r Tien en d'r Sjaak bleven in boeken. Peter Smits leefde voor de literatuur en de muziek. Hij verkocht boeken, schreef columns over boeken, organiseerde literaire bijeenkomsten in de Nor, trad met zijn band Renaissance Fair op tijdens popfestival Picknick in Gulpen, maakte naam met volksmuziekgroep Get Paraat en als solo-artiest met onder meer de cd Puur. In Heerlen werd Peter wereldberoemd met het door hem geschreven dialectliedje Sjiet egaal. Bovenal was Peter Smits een spontaan, hartelijk en goed mens. Zijn gulle lach kon een compleet café vullen en zijn smakelijke verhalen boeiden een heel gezelschap. Ik heb Peter Smits vaker voor de krant mogen spreken. Een verhaal vergeet ik nooit: ik kreeg een exclusief interview met ... de paashaas. Peter Smits snorde jaren geleden namelijk verkleed als paashaas met een mandje geverfde eieren op een brommertje door de regio en maakte kinderen blij met eieren en liedjes. Omdat hij dat leuk vond. Zo was Peter. Onlangs zag ik hem na lange tijd weer eens. Hij kwam op de krant en vertelde dat hij opnieuw ‘lid’ was geworden. De Tour de France stond immers op het punt te beginnen en dan kun je toch niet zonder krant, vond hij. Ik kon hem geen ongelijk geven. We spraken af dat we elkaar nog tijdens deze Tour de France zouden ontmoeten om een glas te drinken en bij te praten. Het mocht niet zo zijn. „Hij is gestorven aan een groot hart”, zegt zijn goede vriend Paul van der Velden treffend over het heengaan van onze Tien.
