14 september 2008 |
De Limburger op het web |
Met de bus naar Ahoy:
Schoolreisje in het kwadraat
Door Ruud Maas
"Höb geer zin in un lekker feeske, kom dan nao Ahoy", zegt Erwin in een promofilmpje voor zijn concert in de Rotterdamse muziektempel. De populaire zanger had van tevoren niet kunnen vermoeden dat zoveel mensen (bijna 8000 in totaal) aan die boodschap ook écht gehoor zouden geven. Ze gingen met zijn allen 'nao Ahoy', maar dan wel per bus.
Het zou zomaar een teken kunnen zijn van het Limburgse saamhorigheidsgevoel. Of zouden de Limburgers nu alweer, de zomer is pas net voorbij, verlangen naar Vasteloavend, waarvan de start nog enkele maanden op zich laat wachten?
Het is in ieder geval een drukte van jewelste bij 'De Geusselt', aan de noordkant van Maastricht. Duizenden mensen wachten er op de bussen die hen naar Rotterdam zullen brengen. Misschien zou je dit concert nog wel het beste kunnen vergelijken met een schoolreisje. In het kwadraat welteverstaan. Want een stoet van honderd bussen is niet klein te noemen. Zeker niet voor een Limburgse zanger waarvan waarschijnlijk nog niemand in Rotterdam ooit heeft gehoord. Voor de enkele Rotterdammer die er bij zal zijn, wordt dit concert een kennismaking met het Limburgse dialect en met de vasteloavend. Al bevestigt zo'n avond natuurlijk per definitie alle vooroordelen die er over Limburgers bestaan. We drinken bier, we lopen graag in een polonaise en we hebben een apart taaltje. Maar de Limburgers zullen ook bewijzen dat ze in slechts enkele minuten de hele tent op z'n kop zullen zetten. En dat lukt niet iedereen.
Rond half vier in de middag verlaten de eerste autobussen het parkeerterrein in Maastricht, op weg naar Rotterdam. Een reis die zo'n twee uur zal duren. De Vlaming Geert van den Bossche is de chauffeur van een van die bussen. Hij is zichtbaar onder de indruk van de massa mensen en hij krijgt snel in de gaten dat zijn strakke planning van de dag hoogstwaarschijnlijk in het water valt.
De 38-jarige Lucas Daalmeijer uit Maastricht kijkt enigszins teleurgesteld naar een groepje mannen in de bus. Zij hebben namelijk een flesje biers aan de mond en die was hij nu juist vergeten mee te nemen. Hij besluit de drankvoorraad van de chauffeur te 'plunderen', ware het niet dat diezelfde buschauffeur helemaal geen drank aan boord heeft. Maar Daalmeijer kan er geen slechte zin van krijgen: "Het is toch bizar dat een Limburgse zanger als Erwin half Limburg meeneemt naar de andere kant van het land om daar een hele avond lang dialect te gaan praten. Wat een bak is dat", lacht hij.
"Er is weer een Sjeng aon de geng", zegt de 63-jarige Leny van Thiel uit Eijsden - verwijzend naar het liedje van Frans Theunisz - over de actie van Brepoels. "Ik ben toch wel erg trots op hem. Het is uiteraard het allermooiste cadeau dat hij voor zijn artiestenjubileum kan krijgen. Maar het fijnste is dat Erwin heel Limburg weet te mobiliseren. Iedereen moet toch twee uur in een bus zitten. En voorlopig zonder muziek", zegt ze.
Want niet alleen de drankvoorraad ontbreekt in de bus, ook is er vooralsnog geen noot muziek te horen. De meesten in de bus zijn daar niet blij mee. Het bevordert de stemming in de bus niet echt. Iedereen praat wel met zijn buurman, maar van een opkomende polonaise is vooralsnog geen sprake. Het mag de pret niet drukken. Want zodra de buschauffeur een dvd van Erwin opzet, is iedereen aan de buis gekluisterd. Als makke lammetjes. Of zoals Leny van Thiel zegt: "Erwin is nu eindelijk bij ons".
